Ongeluk komt in 3-en....

Na het verdriet om het nestje van Suus en de zware teleurstelling vanwege de PL van Ayla is het plaatje nu compleet.
Gisteren heb ik gehoord dat het Engelse poesje niet gaat komen.

Ik zal er niet over uitweiden maar laten we maar zeggen dat de communicatie tussen de fokker in Engeland en mij, aan deze kant, niet is gelopen zoals we voor ogen hadden. Uiteindelijk is het erop uit gekomen dat ze erg onaardige dingen heeft gezegd en dat ze heeft besloten dat het poesje bij haar blijft.

Natuurlijk is dat heel vervelend. Ik zat me al een paar maanden te verheugen op de komst van dit poesje. Behalve een heel leuk kleurtje heeft ze ook een heel mooie nieuwe bloedlijn voor hier, dus het zou een aanwinst zijn geweest voor de Somali genen in Nederland. Helaas is het anders afgelopen...

Gelukkig gaat het met Fiepje- de dochter van Fynn en Mosi, bij Astrid- wel goed en ik heb haar gisteren gezien:-) Wat een heerlijk poppetje met, nu al, een prachtige kleur. Dat kan natuurlijk ook niet anders met twee zulke mooie ouders! Fiepje is nu 4 weken dus het is nog een poos wachten op haar maar het vooruitzicht is er wel en dus kan ik me daar al op verheugen. In april is zij zo ver dat ze mag verhuizen en dan zullen we haar met open armen ontvangen.

Zij is dan straks het enige poesje waar ik weer mee verder kan fokken. Fynn en Suus worden dit jaar nog gecastreerd, Ayla wordt herplaatst en dat is het dan. Dat kan natuurlijk niet, dus.... Heb ik afgesproken met de Duitse fokker die Tove Tara van ons heeft dat ik graag een kitten wil van Tara haar eerste nestje. De moeder van Tove Tara is Suus. Op die manier krijg ik de genen van Suus dus weer in huis met een Duitse kater daarbij. Dat is dus weer een stukje "nieuw bloed". Samen met de Abessijn genen van Mosi( in Fiepje) heb ik dan al weer heel wat nieuws toegevoegd aan de "fokkerij". En als laatste mogelijkheid voor een kitten om mee te fokken heb ik Anne en Carina in Noorwegen gevraagd of ik een kitten van Blue zou mogen krijgen. Blue is een dochter van Fynn en Flo en als ik daar dus een poesje van zou krijgen heb ik de lijn van Flo( en dus van mijn veel te vroeg overleden Tess. Tess was de tante van Flo) weer in huis in combinatie met een Noorse kater met nieuwe genen.

Als dit allemaal gaat lukken dan ben ik echt aan het bouwen aan mijn eigen lijnen:
In Fiep komt Fynn terug
In een Duits poesje komt Suus terug
In een Noors poesje komen Tess, Fynn en Flo terug.

De vooruitzichten hierop maken me weer blij. En dat heb ik even nodig na de teleurstellingen die ik achter elkaar te verwerken kreeg.