Het zit niet mee...

Gisteren ben ik met Ayla naar Dr. Gutteling geweest in Emmeloord. We moesten er even een eindje voor rijden maar het oordeel van deze dierenarts is een oordeel waar we op kunnen vertrouwen en dat is wat waard. Gelukkig was Jessie bij ons, dus zij is lekker met mij naar Emmeloord gereden. Dat is zoveel gezelliger dan alleen!
Op de heenweg hebben we ook nog een poesje van Astrid opgehaald wat ook nog getest moest worden en dat ging op deze manier in één moeite door.

Voor Ayla-eigenlijk vooral voor mij- werd het spannend omdat dit de hertest voor Ayla betekende nadat Dr. Gutteling in juli heeft geconstateerd dat Ayla PL1 had. Alles werkte mee aan de meest gunstige conditie om dit nu te laten controleren; Ayla is nu ouder dan ander half jaar én haar hormonen zijn rustig.
Ik had mezelf al een beetje voorbereid op een slechte uitslag omdat Ayla`s zusje en moeder het ook hebben en dus is dat eigenlijk te toevallig om het niet erfelijk te laten zijn.

Nou...Dr. Gutteling was snel klaar met Ayla. Hij kon nog steeds de knieschijfjes weg drukken maar daarna schoten ze wel spontaan weer terug. En dat is PL1! Helaas is het nu dus duidelijk.....Ayla zal niet meer door gaan om een nestje mee te fokken. Ik wil geen problemen creëren ons ras en dus zal Ayla op zoek gaan naar een leuk, nieuw thuis waar ze nog een heel leven gelukkig kan zijn. Ayla wordt in mei 2 jaar en dus is ze nog jong genoeg om iemand jaren plezier te geven.

Dit betekend ook dat ik de mensen die een kitten hebben uit Ayla`s eerste en enige nestje heb geïnformeerd om niet verder te fokken met hun poes/kater. Ik had dat al aangegeven bij de aankoop van de kittens van Ayla alleen had ik toen natuurlijk nog de hoop dat er geen probleem meer zou zijn.

Het is nog goed om even toe te voegen dat Ayla zelf geen last heeft van deze milde vorm van PL. Het knieschijfje is van de knie af te drukken maar springt er niet vanzelf af en als het er af is springt het ook vanzelf weer terug. Het blijft dus niet hangen en dat is belangrijk want dat zou pijn veroorzaken. Voor Ayla dus geen belemmering om gelukkig en pijnloos te leven alleen wil ik dit niet verder verspreiden binnen de fokwereld en vandaar dat ik haar dus terug trek uit de fok.

Mocht iemand een plekje voor Ayla weten dan hoor ik dat graag! Ik zou haar een plekje gunnen waar ze vriendjes kan worden met een andere poes/kater en/of een hond(je). Ayla is zo gek met Scooby dat zij de ideale poes is om samen te wonen met een hond. Scooby trekt haar aan haar vacht de hele

kamer door, ze spelen samen verstoppertje om de stoel en ze zoeken elkaar echt op om te kroelen en te wassen. Heel jammer dat ik deze bijzondere vriendschap tussen Ayla en Scooby moet afbreken maar als ik verder wil met fokken dan moet ik zorgen voor poesjes in huis die daarvoor geschikt zijn. Fynn en Suus blijven zowiezo, ook als ze geholpen zijn, en dan is er nog plaats voor 3 fokpoesjes en gezien het aantal aanvragen dat ik altijd heb voor kittens is dit een heel mooi aantal. Ik blijf genieten van het fokken ook al is het nestje van Suus zo`n nare ervaring geworden en heb ik nu pech met Ayla. Het zijn levende dieren en er zijn altijd verrassingen waar je niet altijd op zit te wachten. Dat is onderdeel van het fokken, je kunt nou eenmaal niet alles plannen!