Texel

Vrijdag zijn we terug gekomen van een midweekje Texel met Keli en Max. Heerlijk in een huisje op de Sluftervallei... Zo`n weekje niets moeten- behalve dan genieten en met de honden erop uit- doet een mens goed. Maandag ochtend voordat we weg gingen was Lex al met Keli en Max naar de hei geweest zodat ze een beetje moe mee gingen in de auto. Nou maakt dat eigenlijk helemaal niet uit want als ze door hebben dat er wat gaat gebeuren dan zijn zo zo opgewonden dat ze door de auto stuiteren. Vooral Max laat duidelijk horen dat hij verwacht dat er iets spannends/leuks gaat gebeuren. Als we eenmaal op de snelweg zijn dan legt Max zich er letterlijk bij neer dat het nog wel even zal duren, maar zodra hij merkt dat we zachter gaan rijden komt hij omhoog om te kijken of we er al zijn.
Het is best een reis; bijna 2 uur in de auto en dan nog 20 min met de boot, maar op Texel ben je er zo, ook al zaten wij helemaal op het noordelijke puntje van Texel; De Cocksdorp.
Het huisje was zo ingericht want wat heb je nou helemaal bij je voor 5 dagen en met z`n 2tjes. Wel 2 grote hondenkussens, dus dat vulde behoorlijk. Die maandag hebben we verder alleen maar geluierd.

Dinsdagmiddag zijn we- na langzaam opstarten in de ochtend, mét verse broodjes gehaald door Lex- vanaf ons huisje naar de vuurtoren gaan wandelen. Eerst door de duinen en daarna over het strand. Het was zooo rustig op het strand, dat was zo fantastisch om mee te maken. Keli en Max hebben heerlijk lopen rennen, gek lopen doen met Lex en natuurlijk pootje gebaad. Voor zwemmen was het echt te koud alhoewel het dinsdag heerlijk weer was, zonder wind en een bleek zonnetje.

Bij de vuurtoren na een km of 5 wandelen was het erg prettig om even uit te kunnen blazen bij het strandpaviljoen en te genieten van een lekker broodje gerookte paling. Keli en Max kregen een bak water en ook dat werd gretig aanvaard. Toen moesten we natuurlijk dezelfde afstand nog een keer terug en eenmaal in het huisje waren we dan ook allemaal best afgemat.
Woensdag verliep de dag in het zelfde ritme en ook nu was het droog, dus zijn we bij De Koog in het bos gaan wandelen. Max vond het nodig om daar in een beekje te springen wat erg vies en stinkend water bevatte.....brrrrr
Ook nu weer eens strandtent opgezocht na de wandeling- Paal 17- en daar hebben we lekker warme chocomelk gedronken. Honden onder de tafel en wij lekker uitrusten en genieten:-)
Donderdag was qua weer een stuk minder; veel wind én regen en dus was het iets minder aangenaam om te gaan wandelen, maar toch zijn we er weer op uit gegaan om een wandeling door de duinen te maken bij De Koog. Voor Keli en Max maakt het niets uit of het regent of niet. Zij lopen heerlijk te sjouwen, vliegen achter fazanten aan( sorry) en rennen duin op en af. Wat een energie hebben die honden. Ook Keli, die toch bijna 9 is, rent samen met Max heel wat kilometers al is zij op een bepaald moment wel moe en dan komt ze achter ons lopen. Max gaat dan nog een poosje door met de omgeving onveilig maken, want hij is met zijn bijna 4 jaar natuurlijk nog in de bloei van zijn leven en niet moe te krijgen. We hebben wel geconcludeerd dat dit de beste tijd is om met Max en Keli op Texel te zijn want je moet er niet aan denken dat Max in de broedtijd, of als er net allerlei fazanten kuikens én kleine konijntjes zijn, gaat lopen jagen in de duinen....
Na het wandelen zijn we weer bij Paal 17 terecht gekomen om wat te drinken en te eten. Tenslotte was dit alweer onze laatste avond en daar voor kregen we nog een kadootje.....een prachtige zonsondergang! Helaas was het buiten aan het stortregenen, maar ook binnen achter glas hebben we er enorm van genoten. Hoe vaak krijg je zo`n kado?!
Keli en Max hebben wederom vermoeid onder de tafel gelegen en daar heeft dus niemand last van gehad.
Vrijdag moesten we om half 11 uit het huisje zijn en ons plan was om nog een wandeling te gaan maken want de weersvoorspellingen waren geweldig. Alleen.....waren wij te vroeg om het mooie weer mee te maken....hagel een regen kregen we op de auto toen we waren vertrokken. We zijn toch nog gestopt om een half uurtje te wandelen zodat Keli en Max goed leeg gepoept en gepiest waren voordat we gingen rijden, maar echt aangenaam was dat niet. De boot van 12u genomen en tegen 3u waren we weer thuis.
Dat is ook weer lekker hoor en het is dan heel leuk om te merken hoe de poezen ons- vooral mij- hebben gemist. Ze zijn niet bij ons weg te slaan en `s avonds zaten Fynn en Flo gelijk op schoot en Tess zat zoals altijd op de leuning van de bank naast mij:-)