Het bos in

Eindelijk.....na onze ongeluksrit van eind mei ben ik het bos weer in geweest!! Samen met Astrid op Amos en Sieneke op Mouna ben ik Dublin het bos in geweest. Ik werd toen ik aankwam op stal overvallen door Astrid die vertelde dat we naar buiten zouden gaan omdat het onder het bladerdak minder nat zou zijn dan in de bak. Welk bladerdak....in de winter...?!
Afijn, ik heb me dus niet zenuwachtig kunnen maken om te gaan en werd gewoon voor het blok gezet en dat is prima. Snel Dublin opgezadeld en mezelf goed beschermend aangekleed. Goed beschermd houdt in; cap en bodyprotector. De laatste heb ik na het ongeluk gekocht en die is bedoeld om de vitale organen te beschermen bij een val. Het is wel even wennen hoor, met zo`n ding rijden, maar vooruit; veiligheid voor alles.
We hebben rustig door het bos gestapt en dat ging prima. Ik was niet eens zo heel gespannen en deed het toch wel weer met vertrouwen. Natuurlijk ook omdat ik de dikke kont van Amos voor me had. Die geeft wel een lel als Dublin te dicht op hem komt en dat maakt dat Dublin wel ontzag heeft als hij achter hem loopt. Ik heb gelijk geprobeerd de tips die ik heb gekregen op onze eerste paardrijles 2 weken terug goed te gebruiken. Knieën een beetje gebogen en onderbenen wat naar achteren. Verder rust in mijn lijf creëren en als Dublin netjes loopt handen, en daardoor de teugels, ontspannen. Al met al een heerlijk ritje en dat geeft weer moed voor de volgende keer. Ik ben wel blij dat we het rustig aan hebben gedaan, maar de volgende keer zullen we vast ook weer gaan draven:-)

Jullie zullen wel denken "paardrijles" hebben we iets gemist...Ik had al een poosje het idee dat ik wel weer les zou willen hebben omdat ik niet verder kwam met Dublin. Liep er al een paar weken aan te denken en toen ik dat tegen Sieneke zei was zij meteen enthousiast om mee te gaan. In lunteren is een rijvereniging waar je lid van kunt worden en dan kun je voor 300 euro per jaar een heel jaar elke week 1 of 2 lessen volgen. We hebben Kimberley ook nog gevraagd en die had er ook wel oren naar en dus zijn we gaan kijken bij de "Lunaruiters". Dat zag er zo goed uit dat we gelijk een afspraak hebben gemaakt voor een proefles en die was begin december.
We hebben ook eerst een paar keer geoefend met het lopen van stal naar de lunaruiters want we moeten een heel eind door Lunteren heen en dat is natuurlijk best spannend voor de paarden.
Het is 25 min lopen, dan 45 min les en dan nog 25 min terug naar stal. Een heel avontuur en behoorlijk vermoeiend, maar we doen het ergens voor.
Ik was super gespannen voor de eerste les, heb moeite met nieuwe dingen, en het was dan ook niet zo`n succes. Omdat ik zo gespannen was werd Dublin heel onrustig en ik had het idee dat de "juf" echt zou denken:,, wat doet zo iemand met een eigen paard".
Maar....ik heb het gedaan en de volgende keer gaat het vast makkelijker:-)
We hebben ons opgegeven en in januari gaan we echt aan de slag met elke donderdagavond een les.