Hij stond vlakbij in Otterlo, dus hij heeft niet echt lang in de vrachtwagen hoeven staan. Omdat hij dat ook al gewend was kwam hij heel relaxed uit de vrachtwagen stappen. Ik heb hem eerst even in de bak gezet zodat hij over het hek kon snuffelen aan de andere paarden. Daar werd hij even opgewonden van; paar rondjes draven met zijn staart op zijn rug en toen was het klaar. De andere paarden waren ook snel klaar met kennismaken en gingen verder met gras happen. Alleen Amos- de leider van de kudde- moest natuurlijk wat langer met Dublin bezig zijn. Na een kwartiertje in de bak hebben we Dublin in de wei gezet en ook daar was het vooral een relaxte boel. Niets geen vuurwerk, geen heen en weer gedraaf, maar gewoon de wei in stappen, kennismaken met de paarden van de buren en gras eten. Amos maakte wel duidelijk dat de kudde van hem is door tussen Dublin en de rest van de paarden te blijven lopen, maar dat was dus al het "spektakel" wat we te zien kregen.
Super natuurlijk dat hij zo rustig is en zo makkelijk zijn plekje zoekt in zijn nieuwe omgeving. Helemaal opvallend was dat hij na een minuut of 20 al begon te rollen in de wei. Dat is bij een paard altijd het sein dat hij zich op z`n gemak voelt en hij genoot daar duidelijk even van. Hij heeft ook geen deken meer op en dus voelde dat rollen ws. heerlijk aan zijn "blote" lijf:-)
Nu is het zaak om zo snel mogelijk aan elkaar te wennen en vertrouwen in elkaar te krijgen. Dat ga ik opbouwen door elke dag even wat te gaan doen met Dublin.
Ik heb hem al even gepoetst, hij heeft al samen met Mouna van Sieneke gelopen in de bak en daarna kwam hij goed naar me toe. Toen hebben we nog even gelopen door de bak met Dublin aan een slap touwtje achter me aan. Dat is ook altijd goed om te doen omdat hij dan gaat laten zien dat hij mij als "zijn leider" accepteerd. Vandaag wil ik een stukje met hem gaan wandelen in het bos, maar dan moet het wel wat droger worden want zo nat als het nu is....daar is geen lol aan voor zowel Dublin als voor mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten