Ik moet erover schrijven want ik ben zo blij.
Na een week vol angst, niet uit haar bench durven komen, naar buiten dragen om te plassen/poepen komt Kytah ineens los. Ik zag gisteren al dat ze wat vrijer leek. Ze kwam zelf uit haar bench om even in de huiskamer te snuffelen en dat was nieuw. Dat gedrag zet vandaag ineens enorm door en ze is nu aan het spelen met Jip. Ook loopt ze door de kamer, naar buiten en pakt ze speeltjes op. Jip en zij zijn elkaar aan het uitdagen en dus lijkt het erop dat Kytah haar geluk hier begint te vinden. Ik ben zoooooo ontzettend happy hier mee.
Ik had er steeds wel vertrouwen in dat het goed zou komen want ik zag al heel voorzichtig haar lieve karakter, maar het was ook moeilijk om te zien hoe getraumatiseerd een hondje kan zijn. Natuurlijk is ze nu niet ineens helemaal over haar angst heen. als ik ineens beweeg schrikt ze nog en bij vreemde geluiden staat ze ook gelijk trillend stil. Maar nu kan ze ook zekerheid opdoen via Jip die zo vrij en vrolijk is als een "vogeltje"( lees; blije hond) en dat is natuurlijk super voor Kytah.
Ik zal vandaag nog wat foto`s proberen te maken zodat jullie zelf kunnen zien hoe leuk ze het hebben samen.
Ik vergelijk Kytah met een hertje; sierlijk en schichtig. Dan had ik haar eigenlijk Bambi moeten noemen, maar ik vind Kytah een prachtige naam voor dit bijzondere meisje
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten