Siepie is weer naar huis

Gisteravond is Siepie weer opgehaald om naar huis te gaan en dus is het spannende wachten begonnen:-)

Ze was echt zooooo blij om haar eigen mensen weer te zien. Ze had het al in de gaten toen wij nog buiten stonden bij Fynn, die in de ren was. Ik zag haar al opkijken en ze begon te miauwen, ze hoorde duidelijk bekende stemmen. Binnen reageerde ze heel enthousiast, liet zich gelijk oppakken, hing heel ontspannen op de arm van haar vrouwtje en het leek wel alsof ze alles even wilde laten zien. Ze liep de hele achterkamer door, even voor het raampje, even tegen de secretaire aanwrijven en wat ik haar ook niet had zien doen; ze ging op haar zij/ruggetje liggen om lekker over haar buikje geaaid te worden.
Zo leuk om te zien dat een poes zo duidelijk blij is dat ze haar eigen mensen weer ziet. En dan wordt er verteld dat de mensen voor katten alleen maar "blikopeners" zijn, nou echt niet hoor! Bij Somali`s en Abessijnen zie je duidelijk dat hun mensen heel belangrijk voor ze zijn. Het is ook bekend van Somali`s en Abessijnen dat ze kunnen wegkwijnen als ze "hun mens" te weinig zien en ze zijn ook zeer gevoelig voor stemmingen.

In de tijd dat ik ging scheiden van mijn toenmalige echtgenoot en in de tijd daarna heb ik heel veel gehad aan Sproet, mijn blauwe gecastreerde Abessijn kater. Als ik op de bank zat en ik was verdrietig dan kwam hij ineens op schoot om mij te troosten. En niet alleen Sproet deed dat, ook Dingo- de kruising Duitse/Mechelse herder die ik toen had- deed dat. Zat ik daar ineens op de bank met Sproet op schoot en de kop van Dingo, vanachter de bank, op mijn schouder!
Of dieren aanvoelen hoe je als mens in elkaar zit......ik ben ervan overtuigd.

Juist in die tijd- een paar maanden na de scheiding- heb ik Dingo in moeten laten slapen omdat het einde voor haar daar was- ze kreeg een hersenbloeding en ik wist al dat ze vol tumoren zat. Ik weet nog dat ik, in tranen natuurlijk, tegen de diereanarts zei dat ik haar nu niet kon missen omdat ze me zoveel troost gaf.....

Dieren, in allerlei soorten en maten hebben altijd bij mijn leven gehoord en zullen dat altijd blijven doen. Zijn Lex en ik straks oud en versleten....zie je ons achter de rollator onze hondjes uitlaten en binnen met de katten knuffelen ha ha