einde van het jaar

2017 is het jaar dat ik veruit het minst op mijn blog heb geschreven sinds ik het ben begonnen. Dat is natuurlijk niet zo heel erg gek....in februari overleed mijn geliefde echtgenoot Lex en daarvan ben ik een tijd erg van slag geweest.
Nu lees ik net mijn laatste verhaaltje met alle plannen voor 2018 en dan verbaas ik me erover waar ik al weer ben gekomen. Natuurlijk kost het opkrabbelen na zo`n ingrijpende gebeurtenis veel tijd maar ik maak weer plannen en dat heb ik mede te danken aan de dieren hier in huis.

Twee weken na Lex zijn overlijden kocht ik mijn nieuwe paard Lizzy. Lex wist dat ik graag weer een paard wilde en ik had me daar al grondig in verdiept. Het maakt me blij om Lizzy te hebben. Ik kom er nog niet zo veel als ik zou willen- ben nog steeds erg moe- maar als ik er ben dan geniet ik enorm van haar. En......volgend voorjaar een veulentje.....hoe bijzonder is dat!

Voor Max moest ik uit bed blijven komen. Natuurlijk heeft hij mij nodig om mee uit te gaan, zijn eten te krijgen en hij heeft zijn aandacht nodig. De beslissing om Scooby te herplaatsen was een moeilijke, maar wel de enige juiste. Scooby heeft het fantastisch bij zijn nieuwe gezin en ik geniet van de rust en van mijn grote witte vriend Max. Hoewel Max in maart al 11 jaar wordt ziet hij er nog prachtig uit en lijkt hij ook nog heel gezond. Af en toe zie ik dat zijn achterhand wat slechter begint te worden. Het lijkt dan of die ven niet mee wil komen maar even later loopt Max weer lekker te rennen in de tuin.

En dan natuurlijk de poezen. Hoe slecht ik me ook voel; nooit zal ik het schoonmaken van de kattenbakken overslaan, het geven van eten en drinken doe ik trouw en hoe fijn is het toen ik alleen op de bank zat en Fiep wast mijn haren, Mila komt tegen me aan liggen en Noes en/of Fynn komen op schoot. Dit jaar zijn er twee nestjes geboren hier; van Fiep en Mila en voor 2018 hoop ik ook weer op een nestje van beide dames. Beer is verhuisd en ook Noes gaat binnenkort verhuizen. Zij gaat met mijn neef Bart mee, die op kamers gaat wonen. En dan nog de komst van de 3 kittens; wat een heerlijkheid om naar uit te kijken!

Dan heb ik buiten natuurlijk nog de volière met de kwarteltjes en de kanaries, de cavia`s n de konijnen. Daardoor kom ik verplicht buiten en dat doet een mens goed.
Kip Toos is er als kale kip bijgekomen in september/oktober en wat zag zij er zielig uit. Ondertussen is ze al behoorlijk dik bevederd en is ze vriendjes geworden met Blues, de Vlaamse Reus. Als ik `s morgens in het konijnen verblijf kijk zie ik Frits en Blues tegen elkaar liggen en....Toos zit tegen Blues aan. Wondermooi toch!

Kortom; wat ben ik blij, wat geniet ik weer en...wat spelen mijn dieren daar een grote rol in!!

Uitvoering van allerlei plannen

Hoe leuk is het om vooruit te kunnen kijken naar nieuw klein spul in huis.

Arun

Dit zijn de nieuwe aanwinsten op katten gebied;
Bij Astrid vandaan komen 2 kittens van Beer en Bindi. Dat Arun hier komt wonen was al duidelijk. Hij zal zijn vader opvolgen als dekkater voor mijn poezen.
Maar......vorige week was ik bij Astrid op een verjaardag en daar bracht Astrid het idee naar voren dat ik toch nog geen chokolaatje in huis heb en dat zij wel een heel leuk poesje met die kleur had......

En daar begon ik natuurlijk over na te denken. En toen kon ik me niet beheersen en sloeg mijn hebberigheid toe.....ik wilde ook dat kleine chokolade meisje hebben.

Aluua

Nu komen er dus 2 kittens bij Astrid vandaan hier wonen; Arun en Auluua el Khamsa. Zoon en dochter( blauw en chocolat) van mijn eigen Beer. Nu is Beer al herplaatst dus hoe leuk is het om 2 kinderen van hem te hebben met hopelijk hetzelfde aanhankelijke karakter als hun vader.

Vanmorgen was ik bij Astrid op de thee om mijn kleine hummels te bekijken. Van Arun heb ik niet zo heel veel gezien want hij was vooral erg druk met stoeien, rond rennen en kattenkwaad uithalen haha Zijn zusje Auluua daarentegen klom gelijk bij mij op schoot en nestelde zich heerlijk regen mij aan. Zo ongelofelijk schattig. Toen ik weg wilde gaan zette ik haar bij Astrid op schoot, maar.....ze wandelde weer terug naar mij en daar zat ze weer.....als een stukje plakband vast gekleefd op mijn schoot. Nu weet ik dus helemaal zeker dat het een heel goede keus is om beide kittens te nemen en dat wordt straks genieten als ze hier zijn komen wonen. Nog eventjes geduld....ze komen eind januari.

En dan heb ik nog Rapunzel. Ook zij is al gereserveerd voor mij en komt in februari hier wonen vanuit de Oekraïne.

Rapunzel

Op facebook kwam ik de foto tegen van het nest van Rapunzel en ik vond die kittens gelijk erg leuk. Er waren nog 2 poesjes beschikbaar en dus heb ik me verdiept in de stamboom en die zag er erg interessant uit voor Nederland. Ik informeerde dus weer en ondertussen was één van de twee poesjes al gereserveerd. Nu had ik aan de hand van de foto`s toch al gekozen voor het poesje met het witte bandje en zij was nog niet besproken. Dat heb ik dus meteen gedaan. Ik heb de aanbetaling over gemaakt en nu is het wachten tot Rapunzel oud genoeg is om naar Nederland te reizen.
Ze komt dan met een koerier die gespecialiseerd is in het weg brengen van kittens. Binnenkort zal ik dus wel horen wanneer de reis wordt gepland en tot die tijd doe ik het nog even met de foto`s die ik van de fokker krijg.

Zo veel voorpret; hoe leuk is dat!!

Vandaag is Panya opgehaald

Mila, Panya en de katertjes

En we zullen haar missen....onze kleine dondersteen. Zo`n ondernemend en actief poesje als zij was hier in huis. Altijd klaar om te spelen met mij, de 3 katertjes van Mila of met mijn 3 jarige kleindochter Sarah. En als ze moe was dan kwam ze heerlijk op schoot liggen slapen. Misschien kwam het omdat ze alleen was nadat haar zusje Rafaa was overleden, maar met dit poesje kreeg ik echt een band. zo leuk en lief....de nieuwe mensen boffen maar met haar.

Over ander halve maand gaat één van de katertjes ook bij Panya en haar nieuwe gezin wonen. Panya is voor de jongste dochter en Ceasar- zoals het katertje zal gaan heten- is voor de oudste dochter. Hoe leuk is dat, straks 2 jongen Abessijnen die samen plezier kunnen maken en allebei een "vrouwtje"hebben om mee te kroelen.

Dus, ondanks dat ik haar ga missen, is dit toch waar ik voor blijf fokken; het plezier waarmee zo`n kitten wordt opgenomen in een nieuw gezin. Dat is daarvoor deze keer ook nog heerlijk vers gemaakte loempia`s kreeg was een heel lekkere bijkomstigheid.

De katertjes van Mila

Ze zijn uit de doos gekomen!
En nu verkennen ze de huiskamer, klimmen overal tegenaan, zogen natuurlijk nog bij mama Mila maar eten ook brokjes, gebruiken het kattenbakje en slapen gewoon in een mandje in de kamer. Wat een verandering in hun jonge leventje.
Sinds donderdag zijn ze uit de doos. Eerst liepen ze heel voorzichtig en op hun hoede door de kamer. Maar dat is al aardig verandert hoor. Ze lopen al over Max heen en spelen veel met elkaar maar ook met Panya. Panya vind het heerlijk dat er 3 speelkameraadjes bij zijn gekomen al is ze soms wel wat ruw met het kleine volkje.

Het is fantastisch om te zien hoe snel zo`n kitten volkje zich ontwikkeld. Iedere keer geniet ik daar weer enorm van en vind ik het weer een wonder om te zien hoe dat elke keer weer in ongeveer
hetzelfde tempo verloopt. Oké, deze mannetjes zijn wat langzamer dan ik gewend was, maar ze zijn zo hard vooruit gegaan. Waarschijnlijk daagt de nieuwe, veel grotere, omgeving ze uit om van alles te gaan ontdekken.

Door omstandigheden is 1 van de 2 Abessijn katertjes toch nog beschikbaar. Ik maak me daar helemaal niet druk over want er komt echt wel een leuk plekje voor hem om te wonen. We hebben ook nog weken voor de boeg want ze zijn tenslotte nog maar 5 weken. De komende 8 weken mag ik nog lekker van ze genieten.












Gisteren is Beer opgehaald om te gaan wonen bij 3 soortgenoten
waaronder zelfs zijn broer Blu Azul. Ik kreeg gistermiddag al een filmpje hoe lekker hij rond liep te stappen en vanmorgen een foto waarop hij aan het eten is.....samen met de 3 anderen. Hoe geweldig is dat. Hij is zo snel geaccepteerd in zijn nieuwe groep. Het scheelt natuurlijk dat Beer altijd samen heeft geleefd met Olle en dus niet beter weet dan dat er gezelschap is en de 3 katers waar hij nu woont zijn ook altijd met meer geweest en zien Beer kennelijk als een prima aanvulling van hun "vrienden club".

Plannen....

Plannen op kattengebied....

Het is een goed teken als ik plannen maak....en dat doe ik!

Afgelopen woensdag is Beer gecastreerd. Hij had geen dekkingen meer gepland staan, hij wordt in mei 3 jaar en is dus toe aan het wonen in een gezin toe en hij is zooooo gek op aandacht dat zijn tijd gekomen was. Balletjes eraf en verhuizen naar een nieuwe plek waar hij volop aandacht kan krijgen.
Die plek diende zich aan doordat een bekende van mij me eraan herinnerde dat Beer zo goed op haar man reageerde toen ze hier waren. En ook dat zij ook nog een broer hebben van Beer; Blu Azul. Of ik toch vooral aan hun wilde denken als ik Beer zou gaan herplaatsen.
Toen was het snel voor elkaar. Beer onder het mes en zondag gaat hij naar zijn nieuwe thuis verhuizen.

Olle( met Beer erachter)

Ook voor Olle heb ik al een nieuw thuis voor als hij straks gecastreerd is. Hij gaat in Amsterdam wonen bij mensen die ook al een Somali kater van mij hebben en op zoek waren naar een "gelijk
gestemd"maatje voor Darwin. Ze moeten nog even wachten want Olle heeft nog 3 dekkingen op zijn programma staan. Een buitendekking( dus aan een poesje van een andere fokker) en voor mijn beide dames Fiep en Mila nog een dekking in april/mei.
Hopelijk heeft Mila dan ook een katertje in haar nest want dat zal dan mogen blijven als volgende generatie dekkater. Hij zal dan samen gaan wonen met een katertje wat al is geboren bij mijn vriendin Astrid; Arun. Arun is een zoon van Beer en Astrid`s poes Bindi, en hij is blauw en een Abessijn.

Woland Betty Boop

Het zou leuk zijn als een katertje van Mila en Olle dan een Somali zou zijn in een ander kleurtje. Dat katertje wil ik Toto gaan noemen en Arun en Toto zijn dan samen mijn nieuwe generatie dekkaters en zullen, net als hun vaders Olle en Beer, samen gaan wonen in het kater verblijf.

In huis heb ik dan nog Fynn, Noes, Fiep en Mila dus is er nog 1 plekje over. ( Ik houd me aan het maximum wat Lex heeft gesteld van 7 katten in huis). En ook voor een nieuw poesje is er al een plan. Ik wacht op een poesje uit Italië van Betty Boop en Artú. Betty Boop is uit de lijn van Flo en Fynn. Er is een poesje naar Italië gegaan-

Woland Artú

Adèle, dochter van Flo en Fynn- en Betty Boop is daar een kleindochter van. Ik vind het heel leuk om weer iets van die lijn terug te krijgen en dus heb ik contact gezocht met die Italiaanse fokker. Als Betty Boop krols wordt zal ze gedekt worden en dan hoop ik op een poesje in het nest want dat zal dan hier bij mij komen wonen.

Plannen zat dus :-)

Kale Toos

Hoewel ik had gezegd dat er geen dieren meer bij zouden komen, is er toch een nieuw dier bij me komen wonen.

Het gaat om Toos; een wyandotte krielhennetje zonder veren. Toos woonde bij een huis voor psychiatrische cliënten samen met nog 3 wyandotte kriel hennetjes. Kennelijk viel Toos niet zo in de smaak want de andere dames hebben haar tot op haar velletje uitgekleed. Dus was Toos al apart gezet in een tot hok omgetoverde kast. Maar wat voor leven is dat....als kippetje alleen in een kast.
Dus kreeg ik het verzoek of ik wat voor dit kale hennetje kon betekenen. En dat wilde ik zeker. Laat maar komen en dan zou ik eens zien of ik haar kon oplappen.
Zo kwam dit kale kipje in mijn leven en ik noemde haar al gelijk Toos. Wel schrikken om te zien wat de dames kip Toos hebben aangedaan. Werkelijk nog maar 3 kleine veertjes of haar lijfje en verder helemaal kaal.

Eerst heeft Toos een paar weken in een groot hok van het pension gezeten. De twee grote hokken van het pension blijven in stand zodat er toch nog af en toe een konijn of cavia kan komen logeren. Maar het pension is gesloten dus dat is alleen nog voor goede bekenden. Nu zat Toos daar dus prima in zo`n hok, ze at goed en heel voorzichtig zag ik wat kleine veertjes gaan groeien. Gelukkig maar want anders zou het natuurlijk veel te koud zijn en ik had me al bedacht dat ik dan maar een truitje voor haar moest breien ;-)

Omdat het wel erg saai was voor Toos zo alleen in het pension heb ik haar na een paar weken overgeplaatst naar het konijnenhok. Naar mijn idee zou het wel goed moeten gaan om bij Blues en Frits te gaan wonen want hun hok is mega groot en ze lopen elkaar dus niet voor de voeten. Ik had ondertussen nl al bedacht dat Toos hier gewoon mag blijven wonen want tenslotte vind ik kippen heel leuk. Omdat er meer leven in de bouwerij is bij Blues en Frits leek het mij dat Toos daar gelukkiger zou zijn weliswaar geen "mede-kip"maar wel gezelschap. En dat pakt prima uit. Voor Frits is Toos een beetje bang maar ik zie haar vaak in de buurt bij Blues. Ze eten naast elkaar en ik zorg gewoon steeds dat de kippenkorrel verspreid door het binnenhok ligt zodat Toos lekker wat te scharrelen heeft.

Ik heb het idee dat Toos gezond is want haar verenkleedje groeit gestaag aan en dat zorgt er voor dat ze warm de winter door komt. Wie weet gaat ze me in het voorjaar ook nog voorzien van, af en toe, een eitje.

Panya

Naast de drie kittens van Beer en Mila is er dus ook nog een kitten van Fiep en Olle; Panya.

Panya en Rafaa

Panya is geboren op 30 juli samen met een zusje Rafaa. Beide blauwe poesjes; 1 Somali en 1 Abessijntje. Omdat het verschil in grootte zo opvallend was heb ik ze de namen Panya( muis) en Rafaa( reus) gegeven. Dat kleine spul groeide ook voorspoedig op en was al druk aan het spelen en ik genoot enorm van het tweetal. Tot het noodlot toesloeg... Op een moment vond ik Rafaa "voor dood" op de grond in de buitenren. Ze was onderkoeld en ik was bang dat ze het niet lang meer zou maken. Ik heb haar op een warmtedekentje gelegd en goed ingepakt om haar temperatuur omhoog te krijgen en ik ben haar vocht onder de huid gaan spuiten. Dat leken me de twee dingen waar ik mee moest beginnen om te kijken of er nog hoop op herstel zou kunnen zijn. Dat heb ik gedurende de nacht ook vol gehouden en `s morgens was ik om 8 uur gelijk bij de dierenarts want ze leek wat meer "levend"te zijn.
De dierenarts heeft haar gelijk opgenomen, vooral ook om haar warm te krijgen/houden en om haar alle zorg te kunnen geven die mogelijk was. Hij zou me bellen als er nieuws was. Toen ik om kwart over 4 nog niets had gehoord- wat me gunstig leek want ze was in ieder geval nog in leven, anders had hij wel gebeld- heb ik de praktijk gebeld. De dierenarts was nog even druk maar hij zou me terug bellen.Een half uurtje later belde hij me terug.....met slecht nieuws.... Rafaa was net in zijn handen overleden. Op het moment dat hij me wilde gaan bellen dat ik haar op mocht komen halen omdat ze goed vooruit ging, hij nog even haar nekje aan het zalven was, gaf ze het ineens op......

Dat betekende dus dat Fiep nog 1 dochter van 8 weken over had. En dat is zo jammer voor het kitten wat alleen is. Het kan niet meer spelen met een nestgenootje en dat wordt echt gemist. Mama Fiep is ook best hardhandig in het spelen en dus heb ik Panya en Fiep vanaf 11 weken gescheiden. Ook
omdat Fiep zo beschermend is als ze kittens heeft, dat geen enkele andere poes in de buurt mag komen. Dat is natuurlijk niet goed voor zo`n kitten want ze moet ook leren dat er andere katten zijn die anders met haar omgaan.

Panya en mama Fiep

Panya is een ontzettend ondernemend en pienter kind. Heel aanhalig ook en ze zit als het even kan bij je op schoot. Sarah- mijn kleindochter van 3- is stapelgek op Panya en sleept haar overal mee naar toe. Dat een driejarige dat niet altijd op een zachte en voorzichtige manier doet spreekt voor zichzelf maar Panya schrikt er niet van. Ze laat zich gewoon hangen en het is fantastisch om te zien hoe Sarah en Panya met elkaar om gaan.
Sarah ziet Panya wel als haar kitten want toen het gezin kwam kijken waar ze gaat wonen vond Sarah het heel moeilijk om het meisje waar ze van wordt, ook Panya vast te laten houden. Maar gelukkig lopen straks de 3 katertjes van Mila rond als Panya is verhuisd en dan kan Sarah daar weer mee spelen.