Plaatjes van de kittens

Trevis en Sharan

Trevis



 Vandaag gewoon alleen maar fotootjes, die spreken voor zichzelf!









Yeti

 

Sharan





Trevis, Sharan, Logan en Yeti

Met de vier overgebleven hummels van Flo gaat het heel goed. Ze groeien als kool en gaan steeds meer ondernemen. Ze stoeien al een beetje met elkaar, zetten best al aardige stapjes in hun doos en er probeerde er één tegen het rieten nest, waar ze in liggen, op te klimmen.

Ze worden duidelijk groter en dus is het tijd om ze eens kennis te laten maken met Keli en Max. Tenslotte is het de bedoeling dat Keli en Max ook weer in de achterkamer gaan slapen. Nu de kittens drie weken zijn en niet meer zo kwetsbaar lijkt het me een goed idee om Max en Keli mee te nemen om te zien wat ze van de kleine hummels vinden. Omdat ik dat eigenlijk wel weet vind ik het ook helemaal niet eng om Keli en Max erbij te laten.

 Er gebeurt dan ook preccies wat ik dacht; het nest wordt geinspecteerd om te zien of er misschien poepies liggen die opgegeten kunnen worden, dan wordt er gesnuffeld aan de kittens en dan gaat vooral Max aan de slag met het wassen van kleine kontjes. Natuurlijk heeft hij dat steeds bij Xsara gedaan en dat deed hij ook met veel gevoel, dus ik laat het rustig zijn gang gaan. Ik vind het wel opvallend dat Yeti, Sharan, Trevis en Logan zo rustig reageren, maar dat komt ws. doordat mama Flo zich ook niets aantrekt van 2 grote witte koppen bij haar kroost. Zo leuk om ze zo samen te zien!

Xsara is niet meer....

Was mijn vorige blog nog heel poesitief omdat Xsara begon te groeien......ondertussen is Xsara dood gegaan.

Woensdag veranderde er wat bij Xsara; ondanks dat zewerd gevoed viel ze toch af, haar buikje bleef dik, ze poepte wat dunner en ze piepte meer. Kennelijk is er bij haar van binnen toch iets niet goed gegaan...
Dat blijft natuurlijk altijd raden, maar ik zag het dus al wel een beetje aankomen.
Donderdag kwam Lex al vroeg met haar lichaampje op zijn hand naar boven om te laten zien dat ze er `s nachts tussen uit was gepiept. Zo`n klein dapper meisje, wat zo levenslustig was, helaas heeft ze het niet mogen halen.

Natuurlijk is dat hard; we hebben er heel veel energie ingestopt. Ik niet alleen want Jessie en Lex hebben ook mee geholpen als ik er niet was en dan is het extra zuur als je denkt dat het begint te komen en je moet dan toch na twee en halve week, waarvan 2 weken flessen, afscheid nemen. Je bent snel aan haar gehecht geraakt omdat je haar zo`n beetje om de twee uur in handen had.
Het geeft ook iets van opluchting want het vroeg veel. Met al onze plannen, met werken ed, moest er rekening gehouden worden met Xsara en gepland worden wie de voedingen op zich kon nemen. Dat geeft een stukje rust, maar toch had ik echt liever nog even door geflest want als een kitten ongeveer drie en halve week is, kan het al wat vast voedsel gaan eten.

Helaas, ondanks al onze goede zorgen heeft de kleine Xsara het niet mogen halen:-(

XSARA

Een opgelucht gevoel......Xsara begint te groeien!! Zijn we al aan het bijvoeden sinds vorige week zondag....nu, een week later begint ze pas te groeien!
Vanmorgen woog ik haar weer en ze is sinds gisterochtend 13gram gegroeid. Dat lijkt maar een heel klein beetje, maar op een gewichtje van- gisteren- 154gr., is het groeien naar 167gr. een hele stap vooruit. Vooral ook omdat we haar al een week niet zagen groeien, ook niet afvallen, maar dat geeft een gek gevoel. Zowel Lex en ik waren af en toe echt aan het twijfelen of we er wel goed aan deden om maar door te gaan met Xsara.
Maar we zagen wel dat ze zich net zo ontwikkeld als de andere kittens; oogjes open, wankele pogingen om te lopen en ze was ook steeds echt levendig, dus zijn we toch steeds door gegaan.
Ik heb gisteren Astrid ook nog even laten kijken omdat zij in de vele jaren dat ze al fokt ook wel eens zo`n mini muis heeft gehad en zij was heel hoopvol. ,,Gewoon door gaan, dit komt wel goed" was haar antwoord, dus dat geeft dan ook weer meer overtuiging dat we goed bezig zijn. En nu ze vanmorgen dan ook nog was gegroeid......joepie!!

We doen de verzorging van Xsara zeker niet alleen; in de nacht drinkt ze nog wel bij mama want ze valt in de nacht nooit af, maar.......onze grootste hulp is Max.

Als ik de spuitjes met melk ga klaarmaken voor Xsara weet Max al dat hij zo mag helpen. Als ik Xsara ga halen in de achterkamer staat hij al te wachten achter de keukendeur om zijn taak uit te voeren; het stimuleren van de darmpjes door te likken en het weg werken van de poep daardoor!

Hij is echt vol aandacht voor Xsara en zo bewijst hij iedere keer maar weer wat een ontzettend klein hartje hij heeft. Zo`n kanjer van een hond en dan helpen met zo`n iemniemienie frummeltje.....ik blijf het bijzonder vinden:-)

De pups van Steffi vliegen uit!

Wat gaat het ontzettend snel zeg....De puppen van Steffi zijn alweer 8 weken en dus gaan zij vertrekken naar hun nieuwe thuis. Morgen vertrekt de eerste, zaterdag de tweede, zondag de derde en volgende week de vierde. Natuurlijk is dat heel wat voor Sandra en Collin, de fokkers, maar meestal geeft het ook wel weer een hoop rust en is er weer tijd voor de mama hond, want met de pups in huis ben je toch vooral druk daarmee.

SUNCA

Sunca gaat ook in de buurt wonen bij mensen die bij mij in het pension komen met hun konijnen en cavia`s, dus ook die kan ik blijven volgen:-)

SANTOS

Sammy en Santos verdwijnen uit mijn gezichtsveld, maar ik hoop dat ik via Facebook fotootjes kan kijken bij Sandra van die opgroeiende kerels.



SACO



Deze mooie kleine meid -Saco-komt hier in Ede wonen, en dat vinden we heel erg leuk! Een kleindochter van Keli die we kunnen blijven volgen.We hebben de kans haar nog eens te zien en van alles over haar te horen!







SPIRO

Spiro blijft nog even wat langer bij Sandra en Collin. Hij is wat achter gebleven in groei en voordat hij ook mag verhuizen moet hij dat hebben ingehaald. Misschien wordt hij niet helemaal zo`n flinke vent als zijn broers, maar lief en aanhankelijk is hij zeker!!

SAMMY

Alle pups wensen we natuurlijk heel veel geluk en liefde bij hun nieuwe baasjes en dat die baasjes heel veel plezier mogen krijgen van hun geweldige Zwitserse Witte Herder!!

Hoopvol gestemd!

Het lijkt wat beter te gaan met Xsara, ons zorgen kindje. Gisteren was ze bij de eerste keer wegen in de ochtend 146 gram en vanmorgen was ze 151 gram. Dat is nog niet veel, zeker niet in vergelijking met haar broers en zussen, maar ze groeit en dat is het meest belangrijk.

Het blijft veel energie kosten om haar iedere keer te voeden want dat gaat nog steeds niet makkelijk. Ze blijft maar schreeuwen en dus moet ik steeds heel voorzichtig een drupje melk in haar bekkie laten vallen in de hoop dat ze zich niet verslikt. Ze krijgt dan ong 3cl melk naar binnen, dus dat gaat om ieniemienie beetjes, maar.....haar buikje is daarna helemaal dik en dus is ze dan wel weer vol.

Ik heb hele kleine speentjes besteld- op advies van een ander fokker- en die zijn vandaag binnen gekomen. Ik wilde het daarstraks uitproberen, maar toen had ze al een dik buikje en dus had ze kennelijk bij Flo gedronken en dat is natuurlijk het allerbeste. Dat is ook beter voor de darmpjes want dan verstoppen ze minder makkelijk.

Wat wel heel leuk is dat bij alle kittens de oogjes open zijn. Gisteren waren er al 2 met de oogjes open, één kitten met één oogje open en vandaag zijn ze bij allemaal open, ook bij Xsara, dus dat vind ik een goed teken. Ondanks dat ze klein is ontwikkeld ze wel in een gewoon tempo mee:-) Ik merk echt dat ik behoorlijk opgelucht ben al realiseer ik me ook dat dit nog niet zegt dat het goed blijft gaan, maar....voor dit moment ben ik hoopvol gestemd!

Hoe gaat het met de hummels

Flo is fantastisch goed aan het zorgen voor de kleine hummels, maar.....er is toch wel één zorgenkindje. Xsara is nogal klein en door het wegen wat ik elke dag doe zag ik ook dat ze niet meer groeide, in tegenstelling tot haar broertjes en zussen, die er langzaam aan ook uit gaan zien als reuzen naast Xsara. Dus zijn we begonnen met bijvoeren, maar dat is geen eenvoudige taak met een kitten wat alleen maar probeert te schreeuwen en te worstelen om weg te komen.

Omdat ik gisteren moest werken hebben ook Jessie en Lex een aandeel in het voeden van Xsara want dat moet echt wel om de paar uur gebeuren. Ze krijgt misschien ook nog wel wat van Flo maar als de anderen willen drinken heeft ze geen schijn van kans want die drukken haar zo aan de kant.

Ik hoop wel dat ze verzorgt wordt door Flo en dat de darmpjes worden gestimuleerd want met flesvoeding is de kans op verstopping veel groter dan bij moedermelk. Ik heb al geprobeerd of Max en/of Keli haar buikje niet willen likken, maar kennelijk is Keli`s moeder gevoel verdwenen bij de sterilisatie want deed ze dat ooit- jaren geleden met een gevonden kitten- wel, maar nu interesseert het haar niets. Max wil wel likken maar dan vooral om te laten zien dat zo`n klein hummeltje ook heel lief is. Tenslotte wil hij dat bij ons kleinzoontje Luuk ook steeds doen.

Als Luuk hier is dan is Max erg met hem bezig; huilt hij in de kinderwagen dan staat Max er als eerste bij met zo`n blik naar ons,, ga je er nog wat aan doen?!!" Als luuk op schoot is wil hij hem ook steeds likken en dat mag dan niet. Beetje moeilijk want hij wil alleen maar lief doen, maar zo`n grote tong over Luuk zijn gezichtje is toch echt niet zo fris.

Maar afijn.....kleine zijsprong want ik had het over de kittens en in het bijzonder Xsara. We zullen er natuurlijk alles aan doen om Xsara te helpen overleven, maar ik vind het wel heel spannend want echt goed groeien doet ze nog niet. Zij groeit met enkele grammen en weegt nu 154 gram terwijl de andere 4 nu al tegen de 200 gram aanzitten. We doen ons best en meer kunnen we niet doen, maar ik maak me bezorgd. Ik ga Astrid( vriendin en collega fokker) maar eens even bellen want zij heeft meer ervaring met flessenkindertjes én ze is dierenarts assistente, dus wellicht heeft zij nog goeie tips

Ik zou nu willen dat ik nog een zogende poes had want dan kon ik Xsara mogelijk bij die moeder leggen. Ik heb dat één keer eerder gehad toen Nimah 5 kittens kreeg en Fay 3. Ik heb toen de kleinste van Nimah bij de kittens van Fay gelegd, die een paar dagen jonger waren en dat is super verlopen. Uiteindelijk zoogden en zorgden de twee moederes gezamelijk- in één doos- voor dat kleine spul.