korte berichtjes

Noes
Sinds zondag heeft Nes haar kap af. Na twee en halve week met dat stomme ding rondom haar kop

moet dat toch een geweldige opluchting zijn. Alles gaat gelijk makkelijker; traplopen, zichzelf wassen en eten. Al had deze slimme tante wel een mooie manier gevonden om het bakje vlees wat ze `s avonds altijd krijgt helemaal leeg te maken. Ze schoof het bakje in haar kap en op die manier kon ze het laatste uit het bakje likken. Paar dagen oefenen en ze heeft deze methode al die tijd vol gehouden.
Ze heeft nog wel een korstje zitten waar de wond van de operatie zat- althans dat was natuurlijk gehecht maar toen de drain eruit was bleef daar best een flink gat achter. Nadat de kraag af is gegaan blijft Noes mooi van die korst af, dus alles is tot nu toe geweldig goed verlopen. Nu nog 1x op controle naar de Wagenrenk en dan ligt dit hele avontuur achter haar- en achter ons.
Haar koppie zal wel wat scheef blijven staan maar dat is een kleinigheid met alles wat ze heeft doorstaan en het "doodvonnis"wat toch echt boven haar hoofd hing.
Nogmaals bedankt aan iedereen die de operatie van Noes mogelijk gemaakt xx

Olle

De dek carrière van Olle zit erop. Vandaag is hij gecastreerd en dus is hij nu een echte "je weet wel" kater. Toen ik hem net ophaalde bij de dierenarts zat hij heel boos in zijn reismand. Vast boos op mij dat hij vanmorgen niets vermoedend naar de dierenarts werd gebracht en dat hij daar zijn "mannelijkheid"achter heeft moeten laten. Maar ik troost me met het idee dat hij een heel aantal prachtige nakomelingen heeft, dat zijn zoon Tos hem op zal volgen als dekkater, dat hij genoten heeft met Beer in het katerverblijf( en zijn maatje mist vanaf het moment dat Beer is vertrokken) en vooral....dat hij in huis mag gaan leven bij leuke mensen met nog 2 katten waar hij mee kan spelen. Hij zal daar de aandacht krijgen die hij heeft verdient en hopelijk gaat hij genieten van zijn jarenlange dekpensioen. Volgende week wordt hij 3 jaar en dan ben je als Somali wel toe aan mensen om je heen waarbij je lekker op schoot kunt kruipen wanneer je dat zelf wilt.

Fiep en haar kittens
Ze worden leeeuuukkk. De kerels beginnen rond te hobbelen in de doos. Ik heb nu ook wat gemiauw

gehoord en dat is altijd grappig om te horen.Ik denk dat ik ze met een paar dagen een grotere doos ga geven zodat ze wat meer worden uitgedaagd om rond te gaan stappen.
Het blijft een zeer relaxt gebeuren bij Fiep en haar mannetjes en daar kan ik alleen maar blij om zijn. Dat komt de katertjes zeker ten goede.
Langzaamaan zal hu wereldje zich gaan uitbreiden en ze krijgen de tijd om alles te ontdekken.

Mila en haar kittens

Die zijn zo moooooi en zo leeeuuukkk! Ze zijn duidelijk aanwezig in huis met al hun gestoei. Ze bespringen elkaar geregeld, ze spelen met allerlei speelgoed, ze slapen bij elkaar en ze slurpen ook nog steeds graag bij mama Mila. Kortom.....het is genieten met Otje, Aagje en Tos!

Zoals beloofd

Over de kittens van Fiep kan ik eigenlijk heel kort zijn. Ze zijn dik, rond en sloom. Uitermate tevreden liggen ze met volle buikjes in de doos. Ze beginnen af en toe een beetje door de doos te kruipen, maar ik zie ze toch vooral dicht tegen elkaar liggen slapen. Het is zo`n koddig gezicht want ze zijn zo rond en vol. Er is geen twijfel over mogelijk dat Fiep ontzettend goed voor haar zonen zorgt.



Fiep eet goed, maar toch zie ik wel dat ze afvalt. Alle voeding die ze krijgt gaat naar haar kittens. Maar dat komst straks wel weer. Over een week zouden de jongens al wat moeten gaan eten en dan zal het voeden langzaamaan wat minder worden.

Hoe heerlijk is het als alles zo ontspannen verloopt, er niet met de kittens wordt gesleept en Fiep zo haar best doet. Ik ben dan ook dik tevreden!

Binnenkort hoop ik meer duidelijkheid te hebben over de vachtjes. Bij de geboorte dacht ik 2 fawn Somali`s en 1 blauw Abessijn kitten.
Ze moeten echt wat groter zijn voordat ik dat met zekerheid durf te zeggen.

Kittens, kittens, kittens

BIBI

De kittens spelen een grote rol in huis. Natuurlijk zijn Bibi, Arun en Loua ook nog kittens; ze zijn alle 3 geboren in oktober 2017 en dus zijn ze nu 7 maanden. Ze groeien alle 3 goed en vermaken zich best met de andere katten in huis en vooral Loua reageert heel leuk op Max. Vooral lekker in zijn vacht "tappen"vind ze heel fijn.

LOUA

Ik heb het idee dat de hormonen van zowel Bibi als Loua wakker aan het worden zijn, dus het is goed dat Arun al in het katerverblijf woont. De dames moeten eerst nog lekker groeien voordat ze toe zijn aan een nestje. Ik heb er natuurlijk al wel over nagedacht en omdat ik in november een show heb, waar ik ze mee naar toe wil nemen, zullen deze dames in november/december gedekt worden.

Voor Olle heb ik gisteren een afspraak gemaakt voor zijn castratie. Nu hij geen poezen meer op zijn lijstje heeft staan die door hem gedekt willen worden, gaat hij met dekpensioen. Aanstaande dinsdag gaat het gebeuren; hakkie takkie, weg zakkie....

TOS en AAGJE

Ik was gisteren bij de dierenarts omdat de kittens van Mila alweer 9 weken zijn. Ze waren dus te aan hun eerste gezondheidscheck en hun eerste enting. Gelukkig zijn Tos, Aagje en Otje alle 3 goed gekeurd en konden ze hun vaccinatie krijgen. Alleen het oogje van Otje is nog niet helemaal genezen, maar het gaat goed vooruit. Het hoornvlies is niet meer beschadigd. Het zal nog wat tijd kosten, maar dan moet het oogje zich goed herstellen. Het is een voordeel dat Otje nog een kitten is want dan is het herstel vermogen groot. Er zal wel een lidtekentje achter blijven( een dof vlekje op het oog) maar daar zal Otje weinig tot niets van merken.

Gisterenmiddag is er bezoek geweest voor Aagje en het is nu zeker; Aagje gaat wonen in één van de twee kattengroepen van de
dierenopleidingen in Barneveld. Aagje zal veel aandacht krijgen van de leerlingen want ze zal worden gebruikt in de lessen. Voorlopig mogen de 3 nog lekker een poosje hier spelen om verder te groeien en te ontwikkelen. Otje zal met 13 weken verhuizen, Aagje met 14 weken en Tos blijft hier wonen.

Over de kittens van Fiep zal ik morgen schrijven!

OTJE MET LOUA

De namen zijn bedacht

Voor de 3 katertjes van Fiep ben ik na gaan denken over namen. Ze doen het super en groeien hard, dus dat ziet er gezond uit. Omdat ik graag namen binnen een thema geef moest ik eerst het thema bedenken. Ik was er al snel achter....het moet iets zijn met "lui of sloom"..... Het zijn zulke luie, dikke hummels dat me dat wel toepasselijk leek. Samen met vriendin Caroline zijn we gaan zoeken naar Afrikaanse vertalingen van woorden als sloom en traag. Helaas waren dat geen leuke namen voor een kitten. Wat wel een leuke naam bleek, is "dekbed"; JABARI in het Keniaans. Dat was al één leuke naam. Daarna kwamen we op "bed"; KITANDA in het Keniaans en ook ""slaapkamer" bleek een leuke naam te zijn; CHUMBANI

Altijd weer leuk om namen te verzinnen en ik vind dat het deze keer ook erg goed geslaagd is.

Als ik nu in de doos kijk bij Fiep en de katertjes dan zie ik dat er wat meer leven in de kerels komt. Ze schuiven wat door de doos en zijn dus bezig om wat te gaan ontdekken van de- nu nog- kleine wereld om hun heen. Ik denk dat het heerlijke ventjes gaan worden want met zo`n relaxte start kan dat bijna niet anders.

Voor de kittens van Mila staat morgen de eerste enting op het programma. Altijd best een beetje spannend want ze worden dan natuurlijk gelijk gecontroleerd op gezondheid en ik ben altijd blij als ik hoor dat alles goed is. Er kan dan gelijk weer even naar het oogje van Otje worden gekeken. Het is al een stuk beter, maar nog niet helemaal genezen.
Wordt vervolgd...

Ik kan het niet laten

.....om nog wat foto`s te plaatsen van Baràn.

Hij is zo leuk, lief, mooi en vertederend. Komt uit nieuwsgierigheid naar je toe en vind het nu al heerlijk om geaaid te worden. Het lieve karakter van zijn moeder Lizzy zit er dus zeker in.
Ik heb de eigenaar van de hengst gevraagd of hij iets kan zeggen over de hoogte die hij gaat krijgen en hij verwacht rond de 1.60 m. Dat is aanzienlijk groter dan zijn moeder die rond de 1.45 m zal zijn.

Dat is heel fijn want ik ben natuurlijk niet zo groot en dus is Lizzy voor mij een prima maat, maar de meeste mensen zijn langer dan ik en hebben dus ook een groter paard nodig.

Ondertussen hebben we Baràn ook een halstertje om gedaan zodat hij wat makkelijker mee genomen kan worden. Hij vond het nl heel eng om over het randje van de bak te stappen en dus moest Astrid hem bij "kop en kont" begeleiden in het uit de bak stappen. Hij zal dat vast leren naarmate hij dat vaker heeft gedaan hoor. Hij wil graag achter zijn moeder aan en het is prachtig om te zien hoe verbonden ze zijn.

Vrijdag was ik met neef Bart en vriendin Caroline kijken bij Lizzy en Baràn. Ik ben voorzichtig omdat ik niet weet hoe Lizzy op "vreemden"zal reageren, dus Bart en Caroline bleven een beetje achter mij. Ik kon Lizzy gewoon benaderen en Baràn aaien maar toen ik vroeg of Caroline en Bart dichterbij kwamen liep ze weg van hen. Dat voelt dan wel heel leuk. Ik ben vertrouwd en mag er gewoon bij komen maar bij vreemden loopt ze weg. Duidelijk mijn paardje en ze vertrouwt me

kittens van Fiep

Boven heb ik tegenwoordig een extra kattenkamer. Lekker rustig voor moeder en kinderen :-)

Eerst was deze kamer de logeerkamer, maar aangezien de zolder kamer nu die functie heeft, vond ik het wel een idee om een extra kamer te hebben voor de katten. Zeker nu Mila en Fiep absoluut niet bij elkaar kunnen is het heerlijk om zoveel ruimte te hebben. Dus.....bed eruit( dat is naar mijn kleinzoon Luuk gegaan) en poezenspulletjes erin.

Op het moment dat Mila met haar hummels naar beneden verhuisde is Fiep- hoog drachtig- naar boven gegaan. Zo kunnen de hummels van Mila goed socialiseren met alles in huis én had Fiep de rust om daar haar nest te krijgen én komt ze niet in aanraking met Mila( want dat wordt vechten)

Ondertussen zijn de kittens van Fiep alweer 11 dagen. Ze hebben hun oogjes open en dus zou ik schattige kittens moeten zien. Dat zijn ze wel hoor, maar om nou te zeggen dat ik ze echt zie....

Van de 4 kittens is het fawn poesje na een paar dagen helaas dood gegaan. Ik zag haar al een paar keer apart liggen in de doos en dan legde ik haar weer bij Fiep. Naderhand toen ik haar `s middags dood in de doos vond wist ik het wel....ze lag niet voor niets apart...Fiep wist ws al lang dat het kitten niet goed was.
Dus zijn er nu nog 3 katertjes en ik ben erachter hoor; er moet

tenminste een poesje in een nest zijn om de boel een beetje op te schudden. Bij het vorige nest van Mila had ik ook 3 katertjes in de doos en wat waren zij lui. Klom één van de poesjes van Mila nu al met 3 weken uit de doos....die katertjes toen kwamen er met 5 weken nog niet zelf uit. En nu lijkt dat dus weer te gebeuren. Ik kan wanneer dan ook boven komen bij de doos met Fiep en kinderen en als ze al wakker zijn dan drinken ze, maar verder zie ik ze alleen slapend.
Ik ben benieuwd of dat gaat betekenen dat deze kerels ook weer zo zwaar worden als die kerels van Mila.

Het gaat in ieder geval super goed met ze en Fiep doet het geweldig met haar kindjes. Ze zijn goed doorvoed, slapen en groeien. Alleen vind Fiep et maar zozo o alleen boven te zijn. Als ik een poosje boven ben loopt ze constant achter me aan om maar aandacht te krijgen. Die krijgt ze dan ook want dat verdient ze!

Kittens van Mila

Saai kun je mijn leven niet noemen.... naast de komst van Baran- het veulen van Lizzy- op zondag, is het hier in huis ook nog een drukte met alle katten én de twee nesten.

Het eerste nest is van Mila en Olle en hun kittens zijn vandaag 8 weken. Ze groeien goed en zijn ontzettend ondernemend. De 3 bandieten doen steeds meer en zijn niet verlegen om de wereld te ontdekken. Ook schrikken ze heus niet van Bibi die tegen hun blaast. Eigenlijk zijn ze hartstikke stoer en doe ze precies wat kittens moeten doen; op onderzoek uit, stoeien met elkaar, veel slapen en eten en vooral...wennen aan alles wat er in een huis gebeurt. Af en toe hoor je een kreet van één van de drie want dan wordt er flink "gevochten". Hoe leuk is dat...je grijpt je broer of zus bij hun poot en laat merken dat je heus niet bang bent....ook al ben je de kleinste...in dit geval Otje.

Ze vinden het nog heerlijk om zo vaak mogelijk bij Mila te drinken en vaak gebeurt dat dan ook op de gekste plekken; naast de kast op de grond, op tafel of op de stoel....het maakt niet uit als ze maar mogen slurpen.

Aagje en Tos

Het is heerlijk om het stel zo bezig te zien en ik kijk weinig televisie want ik vermaak me best met het kijken naar de avonturen van het 3-tal.

Otje, Aagje en Tos hebben alle 3 vieze oogjes gehad maar gelukkig is dat onder controle....bij Aagje en Tos dan. Otje heeft erg veel last van haar oogje. Niet dat ik het idee heb dat ze er pijn aan heeft want ze zit er niet steeds aan, maar ws is er een bacterie bij gekomen want ondanks het zalven werd het niet beter....eerder slechter. Ik ben vrijdag dus met haar naar de dierenarts geweest. Zij concludeerde dat er ws een bacterie bij is gekomen en dat ik met een ander zalf moest gaan zalven. Het lijkt er nu op dat het oogje vooruit gaat, al ben ik er nog steeds bezorgd om natuurlijk.

Otje

Ik wil mijn kittens graag gezond laten verhuizen al ze groot genoeg zijn en nu maak ik iets mee wat ik nog nooit bij een kitten gehad heb. Natuurlijk blijf ik het goed in de gaten houden en mocht het niet goed genoeg opknappen dan ga ik gewoon weer naar de dierenarts.

Voor Mila heb ik een mooi thuis gevonden voor als de kittens weg zijn. Ze zal dan supralorin krijgen zodat ze minimaal een jaar niet meer krols wordt en ze gaat wonen bij mijn vriend Aad. Mocht ik dan later toch nog een keer een nestje met haar willen fokken, dan kan dat als de supralorin is uitgewerkt. Maar eerst rust en hopelijk komt ze in een rustige omgeving meer tot haar recht dan hier- in dit altijd toch wel- hectische huishouden.


Ondertussen is het ook duidelijk dat het laatste poesje wat is gedekt door Olle, drachtig is. Dat betekend dat Olle klaar is met het doorgeven van zijn leuke karakter én genen. Hij zal binnenkort gecastreerd worden en dan bij een leuk gezin in Amsterdam gaan wonen. Zij hebben al een Somali kater van mij- Darwin en in ieder geval nog een andere poes-, dus Olle gaat het daar vast heel leuk hebben. Hij heeft het verdient om lekker in een gezin te mogen wonen waar hij alle aandacht krijgt waar hij recht op heeft. Hij was echt niet ongelukkig in het katerverblijf, maar sinds Beer is vertrokken naar diens gezin heeft Olle het duidelijk minder naar zijn zin. Ondanks dat hij Fynn als maatje kreeg en nu samen woont met Arun.