Verhuizingen

Ons dierenbestand is aan het inkrimpen; hebben we sinds eind vorig jaar nog maar.....2 honden, maar ondertussen wel weer 4 katten, nu is ook het cavia- en konijnenbestand ingekrompen. Ik merkte al een poosje dat ik al die dieren wat te veel begon te vinden. Ik vind het allemaal leuk, maar als je alles de verzorging wilt geven die het verdient, kost het veel tijd. Ik had me dus bedacht dat ik het aantal konijnen op 2 wil houden; de Vlaamse reuzen en geen cavia's meer want dat scheelt een groot hok schoonmaken. Nu zaten er in dat hok nog 2 konijnen en een cavia en die zijn natuurlijk geen wegwerpartikelen. Ik wilde ze niet zomaar wegdoen maar alleen naar een goed huis. Nou had ik een konijn in het pension wat eerst altijd met z'n vrouwtje kwam, maar dat was helaas overleden. Hij heeft die week-volgens mij was het de voorjaarsvakantie-wat stil in zijn hok gezeten en ik had het idee dat hij niet echt happy was. Toen ik dus het besluit had genomen om wat met de beesten te minderen moest ik weer aan deze Knabbel denken. Heel brutaal heb ik aan het begin van de meivakantie, toen Knabbel weer kwam logeren,gevraagd of het een idee zou zijn dat onze Scooter het nieuwe maatje van Knabbel zou kunnen worden. Scooter is een heel vriendelijk konijn wat altijd naar ons toe kwam bij het voeren en duidelijk meer behoefte had aan aandacht dan ik gaf. Die mensen- met hun zoontje- dus gelijk bij Scooter kijken en natuurlijk even vasthouden.

En toen was het bekeken...Scooter kroop dicht tegen het zoontje aan en hij was gelijk verliefd op Scooter. Ze wilde dit meisje graag als nieuw maatje voor Knabbel. Ik had in die week mooi de tijd om de twee te koppelen en dat was na drie dagen al voor elkaar, toen zaten ze samen in een hok en en nieuw paartje was ontstaan. Ik heb laatst nog even geïnformeerd hoe het gaat met Rossia- zoals Scooter nu heet- en Knabbel en het gaat heel goed. Ze is ontzettend lief en samen met Knabbel gaat het super. Bleven er nog een cavia en en konijn over...... Aan mijn vriendin Mirjam heb ik gevraagd of zij Sjimmie- de cavia- misschien wil hebben. Sjors en Sjimmie zijn ooit bij Mirjam vandaan gekomen omdat ze niet handtam waren en dus niet leuk voor de kinderen. Ondertussen hebben zij drie cavia zeugjes en daar zou dit gecastreerde beertje ws. makkelijk bij kunnen. Mirjam wil hem wel hebben en dus rest er nog 1 konijntje- Brownie. Voor Brownie heb ik ook een oplossing gevonden. Onze overbuurvrouw heeft een konijnenasiel en zij is zeer succesvol in het herplaatsen van konijnen. Ik heb dus het aanmeldingsformulier voor Brownie ingevuld en en paar dagen later reageerde ze al toen ze me zag in de tuin. Uitgelegd waarom ik Brownie een nieuw plaatsje wilde geven en dat was geen probleem. Ze heeft gelijk foto's gemaakt om op de site te zetten en dan moest het volgens haar snel voor elkaar zijn. Er stond eerlijk bij dat Brownie niet een mensgericht konijntje is, maar liever met rust gelaten wil worden. Ze was hier ook niet anders gewend. Twee dagen later is Brownie al geplaatst. Er kwam een mevr. om haar mannetje te koppelen aan een vrouwtje, maar het vrouwtje wat ze op het oog had wilde dit mannetje niet. En dus was Brownie aan de beurt om het mannetje te ontmoeten. En dat lukte wel. Het mannetje had snel in de gaten dat hij niets te duchten had van Brownie, zij was eerder een beetje bang, en dus heeft hij heel voorzichtig contact met haar gemaakt.

Dat gaat zeker lukken en het zal een leuk plaatje opleveren want zowel dat mannetje als Famke, zoals Brownie nu heet, zijn kleurdwergjes en dat is dus een erg leuk gezicht. Die mevr.helemaal blij, ik blij en hopelijk Brownie/Famke ook blij met haar nieuwe maatje. Dit past helemaal in mijn visie.....1 konijn(cavia) is geen konijn(cavia). Mijn overtuiging is dat een konijn samen met een maatje moet leven omdat een konijn een groepsdier is. In de natuur leven zij ook samen in groepen. Als je hier ziet wat een aandacht er onderling gegeven wordt door bijv. Blues en Snow, dan zie je dat een maatje een konijn veel gelukkiger maakt. Er wordt samen gegeten, samen geslapen, elkaar gewassen en ze liggen op alle mogelijke manieren op- en over elkaar heen. Dat noem ik konijnengeluk!

Keli

Gisteren is ons veel duidelijk geworden doordat Jessie Keli heeft betrapt. Toen we twee weken terug op vakantie waren in Griekenland paste Jessie op het huis en de dieren. We kregen een paar sms-jes van haar dat ze zich zorgen maakte om Keli. Dat is niet fijn als je op vakantie bent, maar we vertrouwde Jessie wel toe dat ze naar de dierenarts zou gaan als dat nodig was. Wat haar vooral zorgen baarde was dat Keli zo dik werd. We kwamen zaterdags terug en ook wij schrokken wel van Keli, zo dik, en vooral....zo'n dikke ,harde buik. Naar mijn idee vol vocht want volgens Jessie dronk Keli bakken water leeg. Eerst maar even een nachtje slapen en dan zien of we op,zondag nog naar de dierenarts zouden gaan. De volgende dag was Keli nog steeds dik, maar wel levendig en dus leek het goed om het nog even aan te kijken. En gelukkig maar want op maandag was ze veel dunner en levendiger. Ik had haar ook op waterrantsoen gezet want van al dat vocht in haar lichaam werd ze ook kortademig. Wat zou het nou geweest zijn.....mijn idee was dat het het meest weg had van een vergiftiging. Wat ook nog bij dit verhaal hoort is dat Keli zo ontzettend veel poepte, het leek meer dan wat ze aan brokken kreeg. We zijn een poosje geleden over geschakeld op brokken en ook Max poept daar meer van, maar niet zo veel als Keli.....wonderlijk!!

Nu dus gisteren.... Jessie was met Keli en Max naar de hei geweest en omdat daar in een modderpoel waren gaan liggen had ze ze gelijk in de achterkamer gedaan toen ze terug kwam. Omdat ik gewoon beneden was en veel buiten, mochten Keli en Max wel gewoon lekker buiten, ook handig om daar op te drogen ipv op de, net door mij schoongemaakte, achterkamer. Jessie wil Keli en Max dus uit de kamer laten en vond daar Keli in de bench!!! Nou kan ik jullie vertellen dat die bench er expres staat om de kattenbak en de etensbak van de katten te beschermen tegen hapgrage honden en dus staat het deurtje op een kier open en vast gemaakt met ijzerdraad. Dat ijzerdraadje zat nog steeds vast maar Keli had zich daar niet door laten tegen houden en zich naar binnen gewurmd. Zij schrok natuurlijk enorm dat ze werd betrapt door Jessie die flink boos op haar werd. Dat Keli werd betrapt verklaarde een hoop; de katten die zo ontzettend veel aten- elke dag een hele bak leeg-, de sporen van kattengrit die ik af en toe vond bij de ligplek van Keli en Max, al dat water wat Keli dronk- kattenbrokken zijn veel zouter dan hondenbrokken-, die enorme hoeveelheid poep en het feit dat Keli laatst beton poepte- wat erop duidt dat ze uit de kattenbak heeft gegeten. Ik had al deze dingen wel gezien en ook gedacht aan de kattenbak, maar echt nooit verwacht dat Keli zich door de spleet van de bench zou kunnen wurmen. Eigenlijk kan ik me dat nog steeds niet voorstellen, maar we hebben het bewijs gezien.

De bench staat nu omgedraaid met de opening naar de muur dus Keli kan er nu echt niet meer bij. Het maakt het voor mij wel veel lastiger om de kattenbak schoon te maken, maar als Keli op deze manier niet meer in de bench kan komen dan moet dat maar. Behalve dat het voor Keli veel gezonder is om geen kattenvoer, grit en kattenbrokken te eten, scheelt het ook nog eens een hoop geld want die kattenbrokken zijn heus niet goedkoop. Zo zie je maar weer, het leven met de beesten is nooit saai.

Blij, blij ,blij

Het mag duidelijk zijn; ik ben BLIJ. Zowel Kees als Loes zijn opgedoken in de vijver en ze hebben dus allebei deze strenge winter overleefd. Na maanden in de koude bodem van de vijver zitten ze vandaag allebei op de kant, lekker in het zonnetje, op te warmen na die koude maanden. Kees en Loes, welkom terug!

Ons Zweedse meisje

Ons Zweedse meisje is nu een week bij ons en het gaat heel erg goed met haar. We hebben ondertussen ook een passende naam gevonden en noemen haar Suus. Kate vonden we te hard voor haar en dus moest er een nieuwe naam verzonnen worden. Lotje, Moose, Flicka (meisje in het Zweeds) zijn als mogelijkheden langs gekomen, maar Jessie kwam met het idee van Suus, en dat past!

Onze Suus is een erg onverstoorbaar meisje dus het wennen hier in huis is vlot verlopen. Eerst alleen met Flo- heus wel geblaas en gesis- maar dan vooral van Flo haar kant, want Suus liep onverstoorbaar alles te ontdekken. Toen in de huiskamer met Tess erbij en wonderlijk genoeg reageerde Tess aardig rustig op Suus. Het meest wennen voor Suus waren de honden. Toen ik Suus op mijn arm had en we ineens voor de honden stonden schrok Suus zo dat ze blies en spuugde naar die "witte monsters" maar ook...haar nagels uitsloeg in mijn neus. Heftig bloeden natuurlijk( de druppels op de grond) maar dat kon ik Suus niet kwalijk nemen, ik had beter moeten opletten!

Ik heb haar daarna iedere keer mee genomen naar de achterkamer om ook te wennen aan Fynn en deze ruimte. Eerst zonder honden erbij en later met de honden en toen ik het idee had dat ze alles wel aardig onder controle had heeft ze hier voor het eerst geslapen. Dat was in het weekend al, dus dat is snel. Wat we in Zweden al hadden gemerkt blijven we hier ook zien, Suus is een ontzettend lief en mensgericht poesje wat niet snel van haar stuk te brengen is. Ik zie haar nog niet echt spelen met de andere poezen maar ze speelt wel heel veel alleen met alls wat er is. Ze is ook heel graag buiten al heeft ze het kattenluik nog niet helemaal door, dus af en toe zet ik haar gewoon buiten in de ren en later laat ik haar dan weer binnen.

Kortom; Suus is een fantastische aanwinst voor ons hier thuis- Jessie en Lex zijn ook van af het begin aan gelijk gek op haar, dus dat is super- en ook voor de cattery kan ze een mooie aanwinst zijn al zal ik haar eerst maar eens lekker laten opgroeien en "kind" laten zijn totdat ze evt. zo ver is dat ik met haar kan fokken. We zien wel hoe het loopt, voorlopig ben ik dik en dik tevreden!!

De reis

Over de reis vanuit Zweden met ons kleine meisje kan ik kort zijn; dat ging geweldig!! Wat een dotje van een poesje. Omdat ze meteen uit de bench kwam- de gaten waren te groot- was dàt dus geen succes. Toch maar in het kleine reismandje, maar dat voor 12 uur.....

Na twee uurtjes rijden bedacht Jessie dat het beter zou zijn om har gewoon los in de auto te houden en te zien hoe ze dat zou vinden. Het gevaar daarvan is natuurlijk dat ze door de auto heen zou lopen en wellicht onder een pedaal terecht zou komen oid. Maar.....dit kleine vrouwtje vond het allemaal best. Jessie voerde haar brokjes op schoot en vervolgens is ze lekker gaan slapen. Bij het wisselen met rijden liep ze even wat door de auto en daarna....slapen op schoot.

Op een gegeven moment liep ze naar achteren en deed ze netjes een plas op het kattenbakje wat daar voor haar stond. Nog een rondje door de auto en toen nog poepen op het bakkie ook!! Is het geen kanjer:-) De hele reis heeft ze lekker ops choot gelegen, af en toe even wat spelen, maar vooral heel veel slapen.

Alle indrukken in een paar dagen tijd- met het vliegtuig naar Goteborg, over genomen worden door vreemde mensen en naar een hotel, daarna zo`n lange rit in een auto- waren kennelijk zeer vermoeiend en dat maakte dat dit een geweldige reis met haar was. Op dat moment hebben we geconcludeerd dat Kate een te harde naam voor dit relaxte en o zo lieve meisje zou zijn en dus moest daar nog even over nagedacht worden.

Zweden

Natuurlijk moet dit blog gaan over de komst van ons nieuwe poesje, of eigenlijk meer hoe onze reis naar Zweden is verlopen toen we Helinka`s Katharina zijn gaan halen. Ik kan het natuurlijk samenvatten in één woord- en dat woord zou zijn; GEWELDIG!!-, maar.....ik zal er toch wat meer over vertellen want het was toch best een heel avontuur. Maandag ochtend zijn we om 6.15u vertrokken en Jessie is als eerste gaan rijden. Zij heeft de eerste 4 uur overbrugd en toen zijn we gewisseld. Dat was al een flink eind in Duitsland. Daarna heb ik 3 uur gereden. Ik Denemarken hebben we getankt- de liters diesel vlogen er door heen- en toen heeft Jessie de laaste uren van de reis vol gemaakt. Om 17.45u waren we bij ons Hotel; Nya Varvet Studios. ......

Een mooie plek, bij de haven van Goteborg en het hotel was een oude verbouwde kazerne met een soort van studio`s als hotelkamer. Heel anders dan andere hotels die ik tot nu toe heb gezien, maar heel leuk. Bij binnenkomst een halletje met een badkamertje met wc en dan een trapje op naar de huiskamer met daarin een tafel met 4 stoelen en een klein keukentje en dan nog een trap op en daar stonden twee bedden. Netjes en vrij sober ingericht, volgens ons met veel spullen van Ikea! Na een maaltijd in het hotel- daarvoor moesten we dan lopen naar een ander gebouw- zijn we na een spelletje yahtzee vrij vroeg gaan slapen want zo lang in de auto is echt wel vermoeiend hoor. De volgende ochtend moesten we voor 9u al ontbijten en dat was vroeg, dus na het ontbijt zijn Jessie en ik allebei nog een poosje gaan slapen:-) Aan het begin van de middag zijn we richting de stad Goteborg gegaan om daar rond te kijken en misschien nog wat te shoppen.

Lang leven de Tom Tom want hij bracht ons zonder moeite in het centrum van Goteborg. En shoppen dat is zeker goed te doen in deze stad. Wat een winkels en drukte! We hebben lekker een late luch gebruikt in een leuk tentje en daarna hebben we behalve geshopt ook nog veel van de stad gezien.

Het is een leuke stad met veel mooie en oude gebouwen en ook de trammetjes die er rijden zien er heel leuk uit. We hebben ons dus prima vermaakt totdat het tijd was om naar het vliefveld te gaan waar Helena- met Katharina- om 19.45u aan zou komen met het vliegtuig. We waren daar lekker op tijd omdat je natuurlijk niet weet hoe groot het daar is en hoe dichtbij je kunt parkeren ed. Dat was allemaal heel makkelijk want het was een klein vliegveld met een eigen aankomsthal voor de binnenlandse vluchten, dus dat was snel gevonden. Het vliegtuig was en kwartier vroeger dan gepland dus dat was een meevallertje. Ik was ondertussen wel een beetje zenuwachtig geworden want nu zouden we bijna de Zweedse fokster ontmoeten en vooral...ons nieuwe poesje wat ik nog nooit had gezien, alleen op de spaarzame fotootjes die Helena had gestuurd. Helena was niet te missen want zij was- natuurlijk- de enige die met een poezen draagtas uit het vlieftuig kwam:-) We hebben vrij snel alles geregeld met haar want ze was niet echt heel kletserig, maar dat had ik al begrepen uit de korte mailtjes die ze stuurd. Uit de kattentas kwam onze kleine Katharina- zo maar geschieiden van haar broertje en zusje, die ook in de tas zaten en nog verder zouden reizen naar Noorwegen- en na een snelle blik heb ik haar in ons reismandje gedaan. Ze zou toch ontsnappen op zo`n vliegveld.....Na lang wachten en veel voorbereiden was ze daar dan bij ons in de auto; Katharina!!

Wordt vervolgd>

Het is bijna zover!

Maandag vertrekken Jessie en ik naar Zweden om ons kleine meisje Helinka`s Katharina op te halen:-) Het hotel is geboekt, ik heb gekeken hoe lang het ong, rijden is en ik ben lijstjes aan het maken wat er allemaal mee moet. Tenslotte hebben we behalve spullen voor onszelf ook spullen nodig voor Kate( zoals zij zal gaat heten). Zij moet een heel eind mee in de auto, dus neem ik een grote bench mee met daarin een kattenbakje en bakjes voor eten en drinken en, om alvast een beetje aan "onze" geur te wennen, een mandje wat al in de achterkamer heeft gestaan zodat het lekker naar onze poezen en honden ruikt en misschien dat dit al een klein beetje gewenning geeft. En natuurlijk is het gewoon een lekker plekje om te slapen als ze 11 uur in de auto moet zitten om hier thuis aan te komen.Met Tess heb ik natuurlijk al eerder een poos in de auto gezeten, maar die had het grootste gedeelte van de reis haar zusje Whisper bij zich, dat is toch anders dan alleen! Dat reisje was samen met Jacqueline, waar Whisper is gaan wonen.
Maar....eerder heb ik met Astrid al eens een Bengaal poesje uit Zweden gehaald en dat is ook goed verlopen al hebben we Moos(spreek uit Moes, het Engelse woord voor eland, waarvan we gehoopt hadden die onderweg te zien) de hele reis niet gezien omdat ze verstopt zat onder het dekentje wat in de bench lag. Al met al ben ik al een ervaren "poesophaler" want - ook met Astrid- ben ik ook al naar Denemarken geweest om daar een Abessijn kater op te halen bij "Erik de Noorman"( grapje met Astrid)genaamd Espresso( de vader van Fay- onze fawn Abessijn poes dat is verhuisd naar onze dierenarts Daphne).Ik geloof dat ik een beetje afdwaal want ik was aan het vertellen over onze trip naar Göteborg as maandag. We vertrekken rond 6u `s morgens en Jessie en ik kunnen om de beurten rijden, dus dat zal hopelijk lekker opschieten. Lekker broodjes, drinken en wat te snoepen mee en leuke cd-tjes om te luisteren en dan zijn we ong. 11u later in Göteborg. Daar heb ik een hotel besproken voor 2 nachten want we zijn maandagavond en dinsdag lekker daar om de stad te gaan bekijken, en daar hebben Jessie en ik zin in:-)
De Zweedse fokster komt op dinsdagavond aan met het vliegtuig met onze kleine Katharina. Ik heb haar net in een mail gevraagd waar zij ons wil ontmoeten en ik hoop dat we het allemaal goed duidelijk gaan krijgen want het is best een avontuur natuurlijk....Op zo`n moment ben ik erg dankbaar dat er mobiele telefoons zijn want dat maakt het een stuk makkelijker om contact te houden. Zeker als er ergens iets tegen zit en we elkaar niet gelijk treffen op de afgesproken tijd, bijv. omdat het vliegtuig met vertraging vertrekt oid.