Heerlijke bosrit!

Vanmorgen ben ik voor het eerst met Elmo en een paar van de andere paarden van stal naar het bos geweest. Ik was alleen nog maar met Lex geweest en de eerste rit in het bos was ik alleen samen met Elmo, dus dit werd weer een nieuwe ervaring.
Elmo kon nu achter Amos en Mouna aanstappen en dat was goed te merken in zijn tempo. Moet ik normaal nogal drijven om het eerste stuk naar het bos vooruit te komen, nu liep Elmo uit zichzelf achter Mouna en Amos aan. En dat is best lekker zitten hoor:-)
Elmo heeft heel vrolijk achter zijn kuddegenoten aan lopen te stappen. Zij zijn groter en hun tempo ligt iets hoger,dus ik heb het gevoel dat Elmo er best wat moeite voor moest doen en regelmatig lagen we dan ook wat achter. Dan waren de andere dames zo lief om even op ons te wachten en kwamen wij weer bij. Ik vind het zelf heerlijk om achteraan te rijden en zit dan heerlijk op mijn gemakje te genieten van het bos met al zijn geurtjes, geluiden en zijn rust. Lang geleden dat ik zo heerlijk ontspannen bosritjes heb kunnen maken dan sinds ik Elmo heb die steeds meer begint te wennen en nu natuurlijk steun had aan de andere paarden. Met Dublin was ik altijd bezig om de rem erop te houden en daardoor zat ik niet echt ontspannen. En dat wil ik juist zo graag, lekker op een rustig tempo door het bos, nergens aan denken en op die manier mijn rust en ontspanning vinden. Iets wat ik dus heb gemist in de afgelopen tijd. Nu ervaar ik dat weer op Elmo en dat doet een mens goed!

Natuurlijk werkt dat over en weer. Ik stap al met veel meer vertrouwen op en dat voelt Elmo dan weer. Daardoor is hij rustig en dat voel ik dan weer en dan is het cirkeltje rond. Hij schrikt ook niet snel ergens van en dat geeft natuurlijk ook vertrouwen. Nu zagen we bijv. een blaffende hond die over het pad rende omdat de postbode eraan kwam. Ha ha.....ik voorop....kijk ons eens gaan! Voor iemand anders is dit misschien peanuts of die denkt daar niet eens over na, maar voor mij is dat iets waar ik oprecht van geniet omdat ik me best vaak onzeker voel op een paard en dan zou hij dit soort dingen niet doen want dan zou hij mijn onzekerheid voelen. Nu liep Elmo( met het nodige gedrijf) wel gewoon door en daar geniet ik dan van. Volgens mij maakt het ook uit dat Elmo kleiner is; als ik val, val ik niet zo diep en eigenlijk heb ik daarom altijd graag op klein gereden in de tijd dat ik nog op een manege reed. Kortom, ik ben blij met Elmo- en hij hopelijk ook met mij- en dit soort gezellige ritjes geeft me een groot stuk ontspanning.
Ook het feit dat ik niet meer afhankelijk ben van wanneer de anderen gaan rijden om mee te kunnen, maakt dat het een stuk leuker is geworden. Als ik nu zin heb kan ik gewoon gaan en dat is een grote vrijheid!

Dat het voor Elmo best doorstappen was bleek wel aan het einde van de rit. Hij was echt moe en liep echt op een sukkel tempo achter de andere twee aan. Maar ach......hij had zijn best gedaan en dus mocht dat ook wel. Op het laatste stukje nog even grashappen op een grasakker met lekker sappig gras( zonder hek) en daarna weer naar stal om de wei in te gaan.

Noa en Fynn

Zoals ik al schreef is Noa hier op bezoek om gedekt te worden door Fynn. Kwam het aanvankelijk niet zo goed op gang, nu is Fynn heel druk met Noa.

Noa is maandagmiddag gekomen en had erg veel tijd nodig om zich een beetje op haar gemak te gaan voelen en gelukkig hield Fynn zich rustig en is hij af gaan wachten wanneer Noa wel klaar voor hem was.
Toen ik dinsdag morgen een poosje op de kamer was bij Noa en Fynn draaide het stel voorzichtig om elkaar heen en was Noa een stuk nieuwsgieriger wie die mooie blauwe man nou wel niet was. Ze zaten toen al redelijk dicht bij lekaar maar van enige actie was nog geen sprake. Ik ben toen gaan werken, dus heb geen zicht meer gehad wat er gebeurde de rest van de middag en in de avond. Ik was rond 23u uit mijn werk en ben tot 00.30u in de achterkamer blijven zitten en daar zag ik de eerste dekking live! Dat was natuurlijk super om te zien want nu wist ik zeker dat Noa Fynn toe liet en dat de kans dat er babytjes komen van Fynn en Noa groter werd.

Vanmorgen ben ik weer een hele poos in de achterkamer, lekker achter de pc en in die uren heb ik een aantal geslaagde dekkingen gezien:-)

Welliswaar bromt Noa een beetje bij de dekkingen, maar dat is heel normaal want sommige poezen schreeuwen het uit als ze gedekt worden en dus is brommen ei genlijk nog heel beschaafd.
Wat net erg grappig was, was dat Fynn Noa lekker ging wassen na zijn "overmeestering". Wat een lieve lover is hij toch......

Nog meer klein grut.....?!

Onze Flo is op het moment al 7 weken drachtig, dus nog 2 weken te gaan! Dat gaat al opschieten en dat is ook te zien aan Flo, haar buikje groeit goed en ik ben natuurlijk heel benieuwd hoeveel kittens er gaan komen. Het is altijd leuk om daarover van te voren met elkaar te wedden, maar eigenlijk maakt het ook niet uit. Als ze maar gezond ter wereld komen en Flo het goed doet met de bevalling. ik maak rondom de uitgerekende datum ook geen afspraken want ik wil er graag voor Flo zijn als ze gaat bevallen. Ik weet van Nimah dat zij alleen wilde bevallen als ik erbij was en daarom wil ik er ook voor Flo zijn als het zover is.

Verder is er echt goed nieuws over Tess; zij is na een jaar niet krols te zijn geweest zondag ineens krols geworden! Ik zat hier in de achterkamer achter de pc en ineens hoorde ik Fynn lokkende geluidjes maken tegen Tess en toen ik keek......zat hij bovenop haar!! Ik zou echt bijna van mijn stoel zijn gevallen van verbazing want ik had helemaal niet gemerkt aan Tess dat ze al krols was, maar Fynn had  het wel feilloos in de gaten:-) Die eerste keer zag ik haar staart nog niet op zij gaan, maar even later....jawel hoor....deden ze het bovenop de tafel en dat was absoluut een geslaagde dekking.
Eerst zit je maanden te wachten totdat Tess krols wordt of Flo oud genoeg om gedekt te worden en nu heb ik waarschijnlijk 2 drachtige poezen. Van Flo is dat natuurlijk al zeker en haar nestje wordt verwacht rond 22 oktober, van Tess kunnen we over 3 weken zien of ze drachtig is en dan zou zij rond 9 december bevallen. Tess is nog tot vanmiddag bij Fynn geweest en dus zal zij zeker meerdere keren gedekt zijn, maar toen moesten de poezen weg uit de achterkamer want......Fynn kreeg vanmiddag een krolse dame op bezoek.

Asmara Noa of Bahir Dar( roepnaam Noa) is vanmiddag gekomen om gedekt te worden door Fynn. Noa is een dochter van Tess en het is dus erg leuk dat zij nu weer hier is om gedekt te worden door Fynn. En nog leuker dat zowel moeder Tess als dochter Noa straks misschien drachtig zijn van dezelfde kater en ook nog bijna tegelijk moeten bevallen:-) Maar dan moet er wel wat gaan gebeuren want tot nu toe heeft Noa nog niet veel zin in haar date met Fynn. Ze heeft de hele middag en avond in haar reismandje gezeten zonder daar uit te willen komen, ook niet als Fynn zijn verleidelijke geluidjes liet horen. Lex heeft geprobeerd haar uit haar mandje te lokken met vis, maar ook dat werkte niet, ze bleef nog steeds grommend in haar mandje zitten. Gelukkig maakt Fynn zich niet echt druk, hij geeft haar de tijd en probeert haar niet ongevraagd te bespringen. Toen ik om 23u hier ben gaan zitten achter de pc was Noa net uit haar mandje tevoorschijn gekomen! Ondanks dat ze nog flink gromt en blaast als Fynn te dichtbij komt, wordt er dus wel vooruitgang geboekt. Noa en Fynn houden elkaar constant in de gaten en Noa beweegt zich nu ook af en toe door de kamer en blijft in de buurt van Fynn, maar nog niet echt dichtbij. Ik ben benieuwd hoe ik ze morgenochtend aan tref. Het zou me niet verbazen als ze "het" dan hebben gedaan en alles "koek en ei" is tussen Fynn en zijn dame. Hopelijk kan ik dan ook een leuke foto maken van het tweetal.

De pups van Steffi

Als ik fotootjes laat zien van de kittens van Siepie en Fynn, dan moet ik natuurlijk ook foto`s laten zien van het- ondertussen al niet meer zo-kleine spul van Steffi. Tenslotte zijn we ook trots op de kleinkinderen van Keli.

Helaas is er één pupje overleden van de 6. Gelijk na de geboorte ging het al niet helemaal lekker met hem. Hij wilde niet drinken, mama Steffi bleef hem maar wegduwen en likken alsof ze hem "tot leven wilde wekken". Nu zijn dat naderhand natuurlijk tekenen dat het kleine ventje niet goed was, maar dat was gelijk na de geboorte nog niet duidelijk. Sandra en Collin hebben er alles aan gedaan om het ventje er bij te houden, maar ook met sondevoeding heeft hij het niet gehaald. Na een paar dagen is hij toch overleden.

Dat is altijd verdrietig natuurlijk, zeker als je zo hard voor hem hebt geknokt.

Wij hebben altijd in ons achterhoofd gehouden dat een pup of kitten tenminste zelf moet kunnen zuigen en dat we anders de natuur zijn werk laten doen. Steffi heeft dat ook al door gehad en daarom bleef ze het ventje natuurlijk ook weg duwen.

Wij hebben hetzelfde gehad in het eerste nest van Keli en ook dat mannetje "lucky" is al snel dood gegaan.

Maar met de overige vijf gaat het lekker, ze groeien goed, spelen er op los en zijn nu al kleine karaktertjes met het enige teefje als pittige, maar heel aanhankelijke, tante daarbij. En omdat dit meisje in Ede komt wonen houden we haar natuurlijk extra in de gaten:-)

Tesoro en Dushi

Ondertussen zijn de kittens van Siepie en Fynn al flink gegroeid en daarom wat fotootjes van het kleine spul. Ze zijn zo leuk en binnenkort moet ik zeker nog eens gaan kijken:-)

Ze zijn toch prachtig of niet dan?!

Er wordt nog getwijfelfd of er één of twee gaan blijven bij mama Siepie! Ach; waar 2 poezen kunnen zijn, kunnen er ook 3......ja toch Ineke;-)

Baby-nieuws!

Vandaag is een erg leuke dag want de pups van steffi zijn geboren!! Steffi was eigenlijk uitgeteld op 10 september maar ook dit doet ze zoals Keli; nooit helemaal die negen weken uit dragen maar altijd wat eerder bevallen. En wat ze nog meer doet met als Keli; bijna allemaal reutjes. Van de zes pupjes zijn er vijf reutjes en één teefje. En Steffi heeft het allemaal geweldig goed gedaan!

Gisteravond was haar temperatuur met een graad gezakt en dat is het teken dat de bevalling binnen 24 uur gaat beginnen. Vannacht werd er al naast Steffi geslapen maar was er nog niets gebeurt. Vanmorgen om half 10 werd de eerste pup geboren en dat was een teefje. Daarna dus alleen nog maar reutjes, maar wat maakt dat uit, als ze maar gezond zijn en alles goed doen vanaf het begin en dat is vooral; drinken bij mama!

Wij zullen zeker snel gaan kijken naar dit kleine witte volkje en dan nog wat foto`s maken want dat Keli oma is geworden.....ik vind het heel bijzonder!!

Zijn ze niet prachtig?! En zo leuk....één van deze pupjes komt in Ede wonen; het teefje!!


Maar....ik heb nog meer nieuws! Ik had al verteld dat Fynn en Flo "de liefde hadden bedreven" en vandaag zag ik dat Flo haar tepeltjes rose zijn verkleurd. Er gaan dus echt "love-baby`s" komen van dit bijzonder innige stel. Zo spannend wat dat gaat geven, maar eerst maar zien dat alles tijdens de dracht goed verloopt en voorlopig nog geduld hebben. De kittens worden rond 22 oktober verwacht!

Tesoro en Dushi

Ik geloof dat ik een beetje achter loop met mijn weblog schrijven want ik was afgelopen woensdag al in Amersfoort om naar de kittens van Fynn en Siepie te kijken en ik heb er nog niet eens iets van laten horen of zien.
Dus bij deze; Ze zijn zoooooo leuk!! Echt weer schattig om te zien en heel bijzonder omdat ze de allereerste nakomelingen van Fynn zijn. Hij heeft bewezen dat hij voor heel leuk nageslcht kan zorgen en dat is ontzettend fijn om te zien. Nu weten we dat we hem niet voor niets als "open"kater in huis hebben gehouden en ik hoop dat er nog wat meer van die kleine pukkies gaan komen.
Maar....ik zou schrijven over Dushi en Tesoro en niet over Fynn;-)

Toen ik er was waren de kleintjes ong. 2 weken en wat een ondernemend sul. Het mandje waar ze in lagen stond op de bank en denk maar niet dat het kleine spul in het mandje wilde blijven zitten. Vooral Tesoro deed driftige pogingen om eruit te klimmen en dat lukte hem ook. Hij loopt natuurlijk nog wankel, heeft nog moeite om zijn pootje goed onder zijn lijfje te plaatsen, maar als hij zo blijft oefenen dan komt dat snel goenoeg ook voor elkaar. Ik heb gezellig met Ineke samen op de bank gezeten bij de kleintjes en natuurlijk veel met ze geknuffeld.

Ook Dushi is een bijdehandte meid en ook haar heb ik uitgebreid bewonderd. Daar was ze kennelijk toch wel moe van geworden want op een bepaald moment lag ze heerlijk te slapen op mijn ene hand. Zo schattig! Mijn fokkershart begon echt te kloppen want tjonge wat heb ik er een zin in om zelf ook weer dit kleine spul in huis te hebben.

Siepie doet het goed met haar kindertjes alleen is het jammer dat broer en zus maar één tepel in gebruik hebben genomen want nu blijft het toch opletten voor Ineke of ze allebei genoeg hebben gedronken. Daarom worden ze ook twee keer per dag gewogen en dan is het zo duidelijk of ze allebei genoeg hebben gehad. Zo niet dan wordt er even een klein beetje bij geflest en er voor gezorgd dat beide kittens om de beurt mogen drinken bij mama Siepie want tenslotte is de moedermelk het beste( en het gemakkelijkste). Verder is er niets aan te merken op Siepie haar moederlijke gevoelens want haar kindertjes worden heel goed verzorgd, gepoetst en gewassen.