Nooit saai

Ik geloof dat mijn "levens-motto" wel echt is; met Marjon is het nooit saai. Soms zou ik wensen dat het wat saaier was want ik wordt wel moe van die altijd maar rond draaiende gedachtes. Heb ik iets bedacht....bedenk ik me een paar dagen later toch weer wat anders....en voor een idee is uitgevoerd is het in mijn hoofd al 6 keer een andere uitvoering geworden. En.....het is nog niet eens klaar en het volgende idee begint al weer rond te "zoemen ̈.

In dit geval ben ik al een poosje aan het denken over het feit dat ik wel graag wat zou willen doen naast het thuis zijn, voor de dieren zorgen en oppas oma zijn. Niet dat ik me ooit verveel, maar ik vind zoveel leuk. Dus bedacht ik me dat ik misschien weer wat kan gaan werken......op sites gekeken, geinformeerd bij een flexwerker in de zorg, overlegd met Wim, tegen mijn moeder aangepraat en toch was er iets waarom ik het niet doorzette....

En nu is er vorige week toch weer een idee vaste grond gaan krijgen! Waarom start ik mijn konijnenpension niet weer op?! Dat heb ik in Ede 8 jaar met heel veel pezier gedaan en het heeft ook altijd heel goed gelopen. Maar dat zou wel betekenen dat ik mijn diploma "Besluit houders van dieren; overige zoogdieren" moet gaan halen want dat is nu verplicht. Dus ben ik me daarin gaan verdiepen en ik heb me ingeschreven in Barneveld op de school waar ik ook mijn diploma "Dierverzorger kinderboerderijen" heb gehaald. Welliswaar was ik toen 30 ofzo dus heeeeeel lang geleden, maar ik weet nog wel heel goed hoe ongelofelijk leuk ik dat vond.

Daarin is het kwartje ook echt gevallen. Als ik weer wat wil doen dan het liefst rondom huis, met dieren! 

Genieten met een grote G

Het gaat geweldig met de kittens. Afgelopen zaterdag zag ik dat er voorzichtig aan de brokjes werd geknabbeld en dus heb ik besloten dat de hummels meer ruimte kregen omdat er ook een kattenbakje bij in gezet moest worden.

Dus.....doos eruit en nu zitten ze in hun ruime behuizing achter de plastic wandjes. Dat maakt het voor ons ook een stuk leuker want we zien ze nu gewoon door het plastic heen en dat is altijd een soort van televisie. Zo grappig om ze rond te zien lopen, nog wankel, dus regelamtig rolt er éé́n om. Ze stoeien ook voorzichtig met elkaar en het geheel wordt steeds levendiger.

Zivah is nog erg beschermend dus er mag nog steeds niemand van de andere poezen in de buurt komen maar wij gelukkig wel. De andere poezen passen zich goed aan alleen als Zivah bijv in de keuken loopt dan is het kennelijk anders; dan doet Madou gewoon lelijk terug haha

De kittens zijn nu dik in de 300 gram en als je dan bedenkt dat ze alle 4 geboren werden met gewichtjes onder de 100 gram dan is het wonderbaarlijk hoe snel ze groeien. Zo'n moeder poes levert een hoop energie aan haar kleine spul en dat is ook te zien aan Zivah. Ze ziet er gezond uit maar wel magerder. Maar dat komt wel goed nu de kittens steeds meer mee zullen gaan eten met de brokjes. 

Dat het goed is om langzaamaan aan alles te kunnen wennen zag ik vanmorgen weer...of moet ik zeggen "hoorde" ik.... Jente of Flicka kwam dicht bij het

kittenverblijf en daar hoorde ik één van de kittens spugen naar die rare grote hond. Zo grappig dat zo`n kleine hummel zich gaat verdedigen. Voorlopig mogen Jente en Flicka nog niet bij ze komen want

vooral Flicka is erg enthousiast.....en dat is nogal een "understatement'. Ze is nu 11 maanden, alles is leuk, er zitten bananen in haar oren- lang leven de pubertijd- en de term "lomp" past ook heel goed bij Flicka. Dus....voorlopig zitten de kittens veilig achter hun omheining!

Heerlijk beestenboel.....ook buiten

Helaas hebben we afgelopen week afscheid van 1 van de kippen moeten nemen. Janneke had

legnood- haar ei wilde er niet uit- en we zagen haar achteruit gaan. Zij is dus uit haar lijden verlost..... Dat betekende dat we nog maar 2 kipjes haddeen- Jip en Chikkie- en dus ben ik op zoek gegeaan naar nieuwe hennetjes. Via Marktplaats heb ik 2 prachtige dubbel gezoomde wyandottes gevonden, mijn lievelingsras. Ik moest er een half uurtje voor rijden om ze op te halen in een prachtige omgeving waar ik nog nooit was geweest; Groot-Ammers.  

Een beetje dom van mij maar ik had de nieuwe hennetjes gelijk in de ren gezet en dus was er `s avonds al eentje verdwenen. Wim is gaan zoeken en hij vond haar beneden aan de dijk in een tuin. Gelukkig kon hij haar daar weghalen om haar weer mee te nemen. Toen hebben we ze dus samen maar in het nachthok gezet met het deurtje dicht. Ze moeten eerst weten waar hun thuis nu is. 

Doordat het deurtje dicht was, was ik `s avonds Jip kwijt. Chikkie zat op het dakje van het nachthok maar Jip was nergens te bekennen. Wim heeft met een zaklamp gezocht, maar helaas, geen Jip. Maar.....Jip weet waar ze woont want de volgende ochtend liep ze gewoon rond in hun buitenren :-)

En dan Mees en Mus; wat een heerlijke konijnen. Vooral Mees heeft al een bijnaam- de grote vriendelijke reus. Ze mogen samen door de tuin hobbelen als ik bezig ben met voeren ed. Dat vinden ze geweldig en ze verkennen de hele tuin en eten lekker van het gras. Mees komt ons echt opzoeken en is super relaxt. Wat een heerlijk ras toch- de Vlaamse reus. Mus is een heel leuk konijntje om te zien en een stuk kleiner dan Mees( resp 1,5kg en 6 kg) Hij en Mees zijn nog geen dikke vrienden- ze zitten nog niet echt tegen elkaar aan- maar ze verdragen elkaar goed dus ik heb heel goede hoop dat ze binnenkort dikke vrienden zullen zijn.

Wat een heerlijkheid toch om de ruimte te hebben voor al dit beestenspul. Het maakt me gelukkig om voor ze te zorgen, naar ze te kijken, te weten dat ze allemaal één of meerdere soortgenoten hebben en ik vind het heerlijk als ik hun hokken schoon heb gemaakt en ze zitten er weer "koningklijk" bij <3

De kittens gaan geweldig!

Gisteren zijn Zivah en haar kittens naar beneden verhuisd. Lekker in het rumoer van de huiskamer. Welliswaar nog in hun doos( want daar komen ze zelf nog niet uit) maar al wel in de nabijheid van de honden en andere katten. Zivah was boven erg beschermend naar de kittens toe dus al er één van de andere katten naar boven ontsnapte dan werd die zo snel mogelijk weer naar beneden "getimmerd" door Zivah.

Ik was benieuwd wat ze zou doen als haar gezin eenmaal beneden zou zijn en dat gaat boven verwachting goed. Ze houdt de andere katten wel in de gaten maar en ze mogen niet te dicht bij de doos in de buurt komen, maar er zijn geen confrontaties want iedereen past zich goed aan haha

Zivah̀ grootste concurent- Yossje- zit nog bij Ravi en dus durfde ik het mede daarom wel aan om Zivah en kittens naar beneden te verhuizen. Mocht Yossje weer binnen komen- omdat Ravi eind deze maand wordt gecastreerd óf omdat ze drachtig blijkt te zijn- dan zal Yossje zeker boven gaan wonen. De confrontatie van deze twee sterke vrouwen durf ik niet aan te gaan. 

De 4 kittens van Zivah zijn bol en rond, lekker aan het rondlopen in de doos, af en toe voorzichtig stoeien met elkaar, maar vooral aan het groeien. Zivah verzorgd ze geweldig goed en ik hoef haar bed dan ook eigenlijk niet te verschonen want ik vind geen poepje of plasje van de kittens. Wat een fantastische moeder!!

In het komende weekend zal ik gaan proberen of ze al wat willen gaan eten en zodra ze dat doen ga ik er ook een kattenbaklje bij zetten want dan gaan ze meestal ook voor het eerst op de kattenbak. Ik blijf dat leuk vinden om van die kleine klontjes te zien wat de plasjes van de kittens worden :-)

Alle 4 de kittens zijn in principe besproken. Dat ging heel snel omdat beide broertjes samen naar een thuis gaan en beide zusjes ook! Heerlijk als ze bij lekaar kunnen blijven! Het is dus dubbel en dwars genieten van dit nest en hoe fijn is het dat alle 4 de kittens zo gezond en ondernemend zijn!

Wat verhuizingen

Vandaag hebben we wat katten verhuisd. Ik heb nl bedacht dat ik heel erg graag een kitten van Yossje en Ravi zou willen hebben voordat Yossje wordt herplaatst. Nu is Yossje sinds een klein jaar aan de Supralorin- een hormoonstaafje waardoor ze niet krols wordt- en dus is het maar afwacheten of ze krols wordt voordat Ravi wordt gecastreerd. Dat gaat gebeuren op 28 maart en daarna zal Ravi verhuizen naar een nieuw thuis. Daar kan hij dan lekker alle aandacht krijgen die hij verdient! 

Een kater blijft bij mij altijd max tot dat hij 3 jaar is in het katerverblijf. Dan vind ik dat hij zijn taak als dekkater heeft volbracht en genoeg nakomelingen heeft verwekt. In het katerverblijf woont nooit een kater alleen maar het is toch een vrij saai bestaan zonder veel menselijke aandacht. 

Nu hebben Wim en ik al een paar keer het idee gehad dat Yossje krols lijkt te worden en ook Iejoor heeft af en toe meer dan gewonen aandacht voor haar. Dus heb ik bedacht dat Yossje en Ravi samen gaan wonen in het katerverblijf zodat Yossje misschien sneller krols wordt door de aanwezigheid van een kater. Dit plan is mede ontstaan omdat Yossje best een pittige tante is en absoluut niet samen kan met Zivah nu Zivah een nest heeft en ook Madou moet het soms ontgelden. De kleine Madou is gelukkig niet snel onder de indruk maar vooral vanwege Zivah is het fijn als Yossje een ander onderkomen heeft. 

Fynn en Happy zijn verhuisd naar het dekverblijf waar ook een kattenluik naar de buitenren in zit. Mijn idee is om Ravi/Yossje en Fynn/Happy om de dag naar buiten te laten gaan in de ren. Ze hebben dan allemaal die afleiding, de extra ruimte van de ren en ze vinden het alle 4 heerlijk om buiten te zijn.

Vanmiddag Yossje en Ravi kennis met elkaar laten maken en dat is wonderbaarlijk relaxt verlopen. Ik wist niet hoe Yossje zou reageren omdat ik normaal alleen een poes bij een kater zet als de poes krols is, maar nu werd er ook gelijk gesnuffeld zonder dat er werd aangevallen. Ravi is geen opdringerig type dus hij laat gelijk zien dat Yossje de baas mag zijn ;-)

De twee krijgen tot 28 maart de kans om lovers te worden en daarna zal ook Yossje geholpen worden zodat ze kan verhuizen naar haar nieuwe plekje waar al op haar wordt gewacht. Mocht ze toch drachtig zijn geworden- waar ik hard op hoop maar niet verwacht- dan zal ze natuurlijk nog haar nest hier krijgen!

Terug komen op mijn besluit.....

om geen konijnen meer te willen.....

Wie mij kent weet dat ik nogal eens een voornemen heb dat ook maar zo nog 3 keer kan veranderen voordat de uitvoering dáár is....

Zo ook met de konijnen. Nadat Moos en Roos dood waren nam ik me voor geen konijnen meer te willen want ik moet het toch ook allemaal schoon houden....en ik wordt ouder..... Dus heb ik het hooi en het voer weg gegeven aan iemand met konijen. Is die er weer blij mee en heb ik voor mezelf duidelijk dat het eind "houden van konijnen is" haha.....jaja, en dat geloof je zelf??!!

Hoe komt het toch dat er net nadat Vlaamse reuzen Moos en Roos dood waren gegaan iemand aan mij vraagt of ik soms een Vlaamse reus van iemand wil overnemen.... En daar ga ik dan natuurlijk over na denken terwijl ik ook gelijk nee kan zeggen. En het is zo kaal en ongezellig in de tuin zonder konijnen...én ik vind het zo jammer dat ik bloemkool en broccoli stronken niet lekker aan de konijnen kan geven... Kortom; ik heb gezegd dat de Vlaamse reus mag komen!

Ze is een voedster en heet Mees. En da ga ik natuurlijk gelijk kijken waar ik een vriendje voor haar kan vinden want één konijn is geen konijn. Het zijn groepsdieren en dus wil ik er altijd 2. En bij een voedster moet natuurlijk een gecastreerde ram want we willen geen baby konijntjes.

En dan biedt Marktplaats uitkomst. Ik heb gezocht naar een rammetje en een heel leuke gevonden in Dongen. Hij was zijn vriendinnetje verloren en de mensen wilde niet meer verder met konijnen. Dus hebben we hem vorig weekend opgehaald en hij woont alvast in het konijnenhok totdat hij samen met zijn vriendin in het grote buitenbverblijf kan.

En altijd leuk; een naam verzinnen voor dit konijntje. Bij Mees zou Kees kunnen- zoals ik bij Roos een koos en Moos heb gehad- maar ik ben op de originele naam "Mus" gekomen; Mees en Mus, dat is toch geweldig :-)

Na 16 jaar fokken nog steeds verrassingen

Op het moment hebben we een poesje te logeren om gedekt te worden. Het is Junior- een zus van onze Yossje- een wildkleur Somali poesje.

Ze is hier voor de tweede keer want de eerste keer na een logeerpartijtje bij Ravi werd ze weer krols en dus is ze opnieuw bij ons gekomen. Net als de eerste keer zag ik geen enkel teken van krolsheid en ik kon ook niet zien aan het gedrag van Ravi dat er gedekt was. Vaak zie ik dat de kater steeds bij de poes blijft nadat de eerste dekking is geweest, maar nu.....geen enkele aanwijzing.

In overleg met Erica hebben we bedacht dat

Juun zoveel last heeft van het reizen hier heen dat ze niet meer krols was als ze hier aankwam. Waar doe je dan goed aan? Het leek ons een goed idee om Juun dan maar hier te houden, samen met Ravi in het dekverblijf zodat ze relaxt weer krols kon worden. Ze moest natuurlijk best wennen want alles was anders voor haar maar het was mooi om te zien dat ze dikke vrienden werd met Ravi en dat ze ook mij steeds meer ging waarderen. Ze is helaas geen goeie eter hier dus dat gaf wel wat zorg, maar ik heb verschillende dingen uitgeprobeerd en ik moet zeggen dat ze wel erg slank is geworden maar er prachtig glanzend uit ziet- gelukkig!

Afgelopen vrijdag was het 3 weken geleden dat ze krols was geworden en dat was haar regelmaat; om de 3 weken krols. Ik liet Erica gisteren weten dat ik nog niets had gezien van krolsheid......zegt Erica- voor de grap- ,,ze zal toch niet al drachtig zijn?" 

Stom hè, daar had ik nog totaal niet bij nagedacht. Dus gisteravond gekeken. Het licht in het dekverblijf is niet heel goed maar ik dacht toch echt roze tepeltjes te zien! Dus is Wim mee gegaan met de zaklamp en nu was het echt duidelijk; ROZE! 

Vanmorgen bij daglicht, nog een keer gekeken en het is echt, ze is drachtig. Vanmiddag wordt Juun opgehaald en mag ze lekker weer naar haar eigen thuis. Ik vind het een giller maar tegelijkertijd schaam ik me ook wel een beetje dat ik niet op dat idee ben gekomen. Dat bedoel ik; na 16 jaar fokken leer ik nog steeds nieuwe dingen hahahaha