En wat het meeste opvalt is haar gehechtheid aan Lex. Die ligt natuurlijk ook veel op zijn bed in de kamer en wat een geweldige plek is dat om lekker bij hem te liggen. Als hij weg loopt naar de keuken dan loopt ze achter hem aam en soms gaat ze zitten miauwen dat hij weer terug moet komen. Wat dat betreft is Mila dus echt een aanwinst.

Gelukkig gaan Noes en Fiep heel goed samen, dus dat is al heel fijn. Geen scenario`s zoals met Suus toen Fiep drachtig was. Noes en Fiep dulden elkaar heel goed en ik denk ook dat ze samen zullen gaan moederen. Dat hoop ik in ieder geval want daar heb ik zoveel plezier van gehad in het verleden. Jaren geleden van Nimah en Fay en later met Tess en Flo.
Omdat het goed ging met Fynn had ik Noes bij Mila in de huiskamer
gelaten. Tijd voor de volgende stap dacht ik. Maar Mila veranderde gelijk weer in een klein monster al liet ze Noes ook wel dichterbij komen. Ik was dus redelijk optimistisch gestemd. Helaas kwam het in de loop van de middag toch tot een confrontatie bij beide en dus heb ik Noes weer apart gezet. Dat vergt dus nog een hoop geduld. Wellicht komt het pas goed als beide dames geen last meer hebben van hun hormonen, maar dat zien we wel. Ik ben al blij dat Mila met mensen en honden zo goed gaat en gelukkig hebben we de ruimte om ze gescheiden te houden. Ik probeer goed op te letten dat ze allemaal hun aandacht krijgen en verder maak ik me zo weinig mogelijk druk. Ik denk altijd maar; hoe relaxter ik ben, hoe relaxter de katten zullen reageren.

Vanmiddag heb ik Mila mee genomen naar de katers. Dat ging boven verwachting goed. Natuurlijk vond ze het wel spannend want ze was ook nog nooit in de katerkamer geweest, maar het ging een stuk beter dan met de poezen. Ik was daar lekker aan het schoonmaken en dus had ik constant zicht op Mila samen met Olle en Beer. Vooral Beer was ook dit keer weer lekker rustig en dat ging dus super. Olle is- net als met de poezen die bij hem komen- wat opdringeriger en hij begon ook een beetje opgewonden te miauwen. Rare kerel bij een poesje van nog geen 4 maanden....
Daarna de poezenkamer schoon gemaakt en daar heeft ze dus ook lekker kunnen rondlopen. Alles ontdekken en lekker gespeeld met het speelgoed daar. Doordat ze zo rustig reageert op nieuwe dingen( de katers, de kattenkamers) ben ik ervan overtuigd geraakt dat de hormonen van Fiep en Noes er vooral aan bijdragen dat ze nog geen vriendjes zijn geworden. Geduld hebben dus!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten